Je moet van goeden huize komen om nog te kunnen verrassen met een werk dat is geïnspireerd op een iconische figuur als Peter Pan. Het verhaal van James Barrie heeft zich zó in ons collectieve geheugen gezet, dat het lastig is nog iets te bedenken dat verrassen kan. De Spanjaard José-Luis Munuera (bij het grote publiek vooral bekend van zijn Robbedoes-albums) verstripte al eerder boeken als De klerk Bartleby van Herman Melville en het uitgekauwde A Christmas Carol van Charles Dickens. Prima adaptaties, maar voegde het iets toe aan het origineel? Mwah.
Nu zette hij zijn tanden in Peter Pan. Alleen níet in het Peter Pan-verhaal zoals de meeste mensen hem kennen, maar van de figuur uit James Barries debuutroman The little white bird, uit 1902. In dit boek komt de figuur van Peter Pan als eerste voor: een baby die uit het raam van zijn ouderlijk huis is gevlogen om te ontsnappen aan volwassenheid en sindsdien met de elfen speelt in Kensington Gardens in Londen.
Later in 1904 zou Barrie het beroemde toneelstuk maken zoals wij dat nu kennen. En weer later in 1911 zou hij dat toneelstuk omwerken tot het beroemde boek. Maar daar tussenin maakte hij in 1906 ook nog een kinderboek waarin hij de hoofdstukken rond Peter Pan uit The Little white bird verder uitwerkte tot een groter verhaal: Peter Pan in Kensington Gardens.
Munuera heeft er in zijn stripbewerking voor gekozen elementen uit zowel The Little white bird, als Peter Pan in Kensington Gardens als het latere, beroemde Peter Pan-verhaal te verwerken tot een simpel leesverhaal. En het moet gezegd: het resultaat voegt weinig toe.
In Munuera’s Peter Pan van Kensington raakt het kleine meisje Maimie Mannering verdwaald in het beroemde Londense park Kensington Gardens en wordt ze er na zonsondergang opgesloten. ’s Nachts is het park echter het terrein van sprookjesfiguren en de elfen hebben het op haar voorzien. Dan duikt plots Peter Pan op die haar komt helpen. De elfenkoningin belooft haar dat als ze een vingerhoed weet te vinden in het park, Mainie een wens mag doen en weer naar huis mag. Peter helpt haar bij haar zoektocht.
Het gaat op twee vlakken mis in Munuera’s stripbewerking. De meeste mensen zullen The Little white bird en Peter Pan in Kensington Gardens nooit gelezen hebben. Op zich biedt dat een geweldige kans voor een verteller als Munuera. Maar hij neemt te weinig ruimte om de verhaallijn van Peter Pan uit te werken. In plaats daarvan is de hoofdpersoon in het album het wat brave meisje Mainie. Weliswaar komt zij ook al voor in The Little white bird, maar ze is een lief kind waar weinig spannends over is te vertellen.
Peter Pan daarentegen is in de versie van Barrie een heel wat interessanter figuur. Hij is eigenlijk heel vervelend, een beetje duister zelfs. In Barries verhaal vliegt hij weg uit het huis van zijn ouders omdat hij denkt dat hij een vogel is. In Kensington Gardens vertelt de raaf Solomon dat hij zich vergist en dat hij eerder een soort tussenin-figuur is: half mens, half fladderaar. Van de elfenkoningin mag hij twee wensen doen. Peter wenst dat hij terug naar huis mag. Daar ziet hij zijn moeder in zijn slaapkamer, maar besluit toch nog één keer terug te gaan om afscheid te nemen van de elfen. Daar vergeet hij de tijd. Als hij zijn tweede wens gebruikt, blijkt er zó veel tijd te zijn verstreken dat zijn moeder een nieuw kind heeft. Verbitterd keert hij terug naar Kensington Gardens.
Die hele verhaallijn stipt Munuera slechts heel kort aan, waardoor het voor de niet-ingevoerde lezer niet te volgen is. De verhaallijn die hij wél verder uitwerkt – die van Mainie die per ongeluk in het park wordt opgesloten – is vele malen minder interessant. De Peter Pan die Munuera opvoert lijkt te veel op de Peter Pan uit de latere roman en mist het mystieke randje uit Barries vroegere werk.
En er wringt nog iets aan deze verstripping. Munuera is een begenadigd tekenaar. Maar zijn tekeningen zijn wel erg gladjes. Er is helemaal niets op zijn tekenwerk aan te merken, noch op de prachtige inkleuring van Sedyas, maar tegelijk is dat ook direct het probleem. Het is allemaal net iets te veel ‘Disney’ om echt te verrassen. We kennen het beeld van de vliegende jongen in een groen pakje intussen wel.
Ooit bewees Regis Loisel met zijn zesdelige Peter Pan-serie wel te kunnen verrassen door veel meer afstand te nemen van het oorspronkelijke verhaal. Als Munuera dat ook had gedaan, was Peter Pan van Kensington een origineler album geweest. Nu is het vooral een toegankelijke introductie geworden op James Barries onbekendere, vroege werk.
José-Luis Munuera – Peter Pan van Kensington. Standaard uitgeverij. 96 pagina’s hardcover. € 21,99
