In De 3e Kamera duiken scenarist Cédric Apikian en tekenaar Denis Rodier in het Berlijn van net na de Tweede Wereldoorlog. Luitenant Frentz is een Duitse oorlogsfotograaf die Hitler van dichtbij heeft gevolgd. Hij heeft een illegale zogenoemde “derde camera”, een toestel waarmee hij beelden vastlegt die de nazi-censuur niet zou toelaten. Het verhaal draait om de rol van propaganda en beeld in oorlog en hoe deze beelden gebruikt zullen worden in het proces van Neurenberg, om oorlogsmisdaden te bewijzen.
Het uitgangspunt is fascinerend en het verhaal degelijk uitgewerkt. Rodier is geen tekenaar die het moet hebben van zijn bijzondere of expressieve personages, maar zijn verwoeste Berlijn is op een macabere manier buitengewoon sfeervol. Met alle nadruk op de stad is er weinig ruimte voor de ontwikkeling van de personages, die dan ook nog eens allemaal, zowel de Duitsers als de Amerikanen en de Russen, behoorlijk onsympathiek zijn. Dat maakt het meeleven met de hoofdrolspelers niet gemakkelijk. Maar dat is ook niet waar het in dit verhaal om draait. Wat De 3e Kamera bijzonder maakt, is de manier waarop het verhaal is verteld.
In plaats van uitgebreide uitleggerige dialogen (iets waar historische strips nog al eens onder lijden) over de naoorlogse situatie in Berlijn en de jacht op de derde camera’s, zet de strip volledig in op sfeer, actie en het vertellen door middel van beelden. De pagina-opmaak is adembenemend: dynamisch, gelaagd en volledig in dienst van het verhaal. Panels schuiven over elkaar, spreads laten zien hoe uitzichtloos het leven in de stad moet zijn geweest; de combinatie van de beelden benadrukt de naoorlogse chaos. De leesbaarheid schiet er desalniettemin niet bij in. Het oog wordt op een natuurlijke wijze langs het beeld getrokken, zonder dat er verwarring is over leesvolgorde.
Op tientallen pagina’s staat geen of nauwelijks tekst, wat alleen maar de kracht van het beeld benadrukt. Pas na pagina 106 wordt er meer uitleg gegeven, maar ook dan blijft het visuele de overhand houden. Het boek laat zien hoe strip als medium kan functioneren: zonder teveel tekst of uitleg, puur via meeslepende beelden toch een coherent verhaal vertellen. De 3e Kamera is daarmee een geweldige ode aan, eigenlijk propaganda voor, de kracht van het stripverhaal zelf.
Cédric Apikian & Denis Rodier – De 3e Kamera. Standaard. 152 pagina’s hardcover.€32,50.
