Na zijn eerste lange, post-apocalyptische vertelling Sweet tooth hield Jeff Lemire zich een aantal jaren bezig met mini-series, korte verhalen en superhelden. Bij de start van Royal City gaf hij aan er een nieuwe ‘ongoing’ van te willen maken. Dat werd het helaas niet, maar genre-overstijgend goed is het verhaal wel.
Royal City draait om het gezin Pike dat na jaren voor het eerst bij elkaar komt door de beroerte van vader Peter. Zijn vrouw Patti domineert het gezin. Krampachtig probeert zij haar levensvisie over het gezin uit te rollen. Tegelijkertijd is ze verscheurd door schuldgevoelens over het uit elkaar vallen van het gezin. Oudste zoon Patrick is schrijver en heeft na zijn eerste twee boeken een writer’s block te pakken. Hij komt door de ziekte van zijn vader voor het eerst in jaren terug naar huis. Dochter Tara is een zakenvrouw die besloten heeft de fabriek waar de stad jaren op gedraaid heeft om te bouwen tot een recreatiepark. Uiteraard tot woede van haar man en alle andere werknemers. Zoon Richie is volgens de anderen de mislukkeling van het stel. Alcoholmisbruik, geldproblemen en barfights zijn dagelijkse kost. Toch hebben de gezinsleden verborgen onder de angst, woede of mislukking allemaal wat gemeen. De jongste telg van de familie, Tommy, is jaren geleden onder onbekende omstandigheden overleden. Sindsdien zit er bij elk gezinslid een incarnatie van Tommy op de schouder en daarmee hebben we de spil van het verhaal te pakken.
De dood van Tommy heeft op alle gezinsleden een diepe indruk gemaakt en bepaalt ongemerkt nog steeds hun dagelijkse leven. Lemire beschrijft op prachtige wijze de onaangename gezinsleden in wie je ongetwijfeld iets – maar hopelijk niet teveel – zult herkennen. Die herkenbaarheid maakt de personages menselijk en zo weet de auteur sympathie te creëren bij de lezer. Dat doet Lemire buitengewoon knap: je hebt het gevoel in een episch verhaal belandt te zijn en toch, normaler dan dit wordt een mensenleven eigenlijk niet. Door de zoektocht naar de omstandigheden van het overlijden van Tommy zien we de gezinsleden bespiegelen en langzaam begrijpen wat er mis is gegaan. Met het op hun plek vallen van de puzzelstukjes, herstelt ook het gezinsleven zich. Een zoet “eind goed al goed” wordt het gelukkig echter niet.
De teloorgang van de stad ‘Royal City’ krijgt aan het begin een prominente rol in het verhaal. Te prominent, misschien. Op zich logisch, daar Jeff Lemire toen nog niet wist dat hij de reeks na 14 comics (drie bundels) zou stopzetten, maar de lijntjes naar Tara, haar man en de ontwikkeling van de stad sneeuwen daardoor later in het verhaal jammer genoeg wat onder. Mooi is wel dat de overeenkomsten tussen het gezin Pike en de stad terugkomen in de conclusie. Beide verhaallijnen draaien om vooruitkomen na een moeizaam verleden. Om verandering en het omgaan met tegenslag. Vraagstukken die elk genre overstijgen, die je als lezer houvast en herkenbaarheid geven, maar ook nopen tot reflectie over het eigen bestaan.
Dit veelgebruikte thema wordt door Jeff Lemire op geheel eigen wijze uitgewerkt en verbeeld. De ruimtelijke sfeer in zijn tekenwerk ademt rust uit en maant tot langzaam lezen. De emoties die zijn ietwat surreële, magisch realistische gezichten tonen zijn aandoenlijk en helpen je de ontwikkelingen te begrijpen. Lemire schotelt je met Royal City een groot verhaal voor in een kleine setting. Of andersom, daar ben ik nog niet uit.
Jeff Lemire – Royal City, volume 1, 2 en 3. Image Comics. 376 pagina’s (totaal), kleur, softcover. $ 9.99 (vol. 1), $ 16.99 (vol. 2, 3)
