Het is lang geleden dat het schrijven van een tekst over stripverhalen gepaard ging met onzekerheid en knikkende knieën. Het moet gezegd worden dat het nu opnieuw zo ver is. Om als Belg een recensie te schrijven over één van de grote Nederlandse stripiconen, dat voelt toch even raar. Want dat Franka van Henk Kuijpers een icoon is, kan niemand ontkennen. Franka, die voor het eerste verscheen in 1978, werd vrijwel meteen één van de populairste helden uit de toenmalige versie van tijdschrift Eppo: een jonge zelfverzekerde vrouw die haar lot steevast in eigen handen neemt en zich door geen enkele man de les laat lezen. Al van bij aanvang is Franka in die zin een wat vreemde eend in de bijt tussen de in hoofdzaak humoristische reeksen in Eppo. Al snel evolueert de tekenstijl van Henk Kuijpers van cartoonesk naar bijzonder gedetailleerd, een frivole versie van Hergés klare lijn.
Los van het wegvallen van de klassieke striptijdschriften, blijft Franka ook in de decennia nadien bijzonder succesvol. Tot vandaag put Henk Kuijpers zich voor elk deel weer uit in details en werkt hij zijn scenario’s bijzonder diepgaand uit. Gemakzucht is hem vreemd. Recent verscheen nu met Operatie Roofmoord het vierentwintigste deel van de reeks en opnieuw is Franka haar eigen zelve. Na de dood van haar levensgezel Rix is ze al een tijd zoekend. Ze heeft wel losse flirts, maar voor een echte nieuwe relatie lijkt het nog altijd te vroeg. Ook in dit album wordt Franka’s vertrouwen op de proef gesteld.
Operatie Roofmoord is het slotstuk van het tweeluik dat in Geheim 1948 begon. Franka trekt naar Gran Canaria om de waarheid te zoeken achter een eeuwenoud mysterie. Dat dit mysterie met veel geld gepaard gaat, maakt het des te gevaarlijker. Tegelijk blijkt ook een Amerikaans militair uit de Tweede Wereldoorlog betrokken te zijn. Internationale complotten en meedogenloze misdadigers, alle ingrediënten zijn dus weer aanwezig voor een vintage Franka-avontuur.
De aantrekkingskracht van Franka blijft ook nu nog overeind, maar tegelijk worden ook de tekortkomingen van Henk Kuijpers’ reeks weer duidelijk. Zo heeft hij na al die jaren nog steeds moeite om zich in te tomen. Zeker op het vlak van het scenario levert dit soms nodeloos complexe plots op die soms stilgelegd worden voor enkele bladzijden samenvattingen van gebeurtenissen, gecombineerd met ellenlange teksten. Kuijpers zoekt altijd verschillende deelplots binnen zijn verhalen waardoor een Franka echt nooit verveelt en elk album tjokvol wendingen zit. Soms verlies je daardoor als lezer wel eens het noorden, waardoor de leeservaring nu en dan toch wel danig ontregeld raakt.
Grafisch is Kuijpers ook tomeloos in de details, maar daar slaagt hij er beter in om alles helder te houden voor de lezer. Het is bijna een traditie dat elke Franka opent met een grote prent van een halve bladzijde waarop een indrukwekkende detailpracht geëtaleerd wordt. Ook in Operatie Roofmoord is dit het geval.
Na 24 delen blijft Kuijpers indruk maken met zijn eigen variant op de klare lijn. Operatie Roofmoord is een sterk slot van dit tweeluik, waarin Franka aan het einde toch een nieuwe vriend lijkt te hebben ontmoet. Of deze relatie een lang leven beschoren is, zal moeten blijken uit het volgende, feestelijke vijfentwintigste deel dat binnen enkele jaren zal verschijnen.
Henk Kuijpers – Franka 24: Operatie Roofmoord. Franka BV. 48 pagina’s. € 9,95.
