Dit zong al een tijdje rond in de wereld van stripliefhebbers. Als scenarist Régis Loisel, van Magasin Général, Peter Pan en Op zoek naar de tijdvogel, zich ergens in stort, is het nooit halfslachtig. En als de kompaan met wie hij aan de slag gaat Olivier Pont is, die zich onlangs nog van zijn experimentele kant liet zien in het kolderieke Losse eindjes, maar zijn naam vooral vestigde met het wonderschone Over de grenzen van de tijd, dan weet de liefhebber genoeg: dit gaat vuurwerk opleveren.
Isabel is het eerste deel van de reeks Een godverdomse klootzak, een serietitel die nooit werkelijk went (los van het feit dat godverdoms geen Nederlands is). De klootzak in kwestie is een man van wie slechts een foto bewaard is gebleven. Die foto is in het bezit van Max, een viriele jongeman die net zijn moeder heeft verloren en op onderzoek gaat naar zijn vader in de jungle van Brazilië. Max heeft twee foto’s bij zich waarop zijn moeder staat, steeds met een ander heerschap. Als een lichtzinnige detective stort hij zich in een zoektocht naar de beide mannen, in de hoop zijn pa terug te vinden.
Die Braziliaanse bush is niet bepaald een frisse plek om op zoek te gaan naar medestanders. Max komt al snel in de problemen en moet vluchten met de stomme dochter van een eenvoudige fixer die bij een hinderlaag om het leven komt. Tegelijkertijd raken twee jonge verpleegsters, die Max onderweg tegenkomt, verzeild in een smerig zaakje: dat van vrouwenuitbuiting en moord. En dan zijn we pas in het eerste deel van het verhaal.
Daar zit een angeltje. Loisel kennen we van het recente negenluik Magasin Général dat oorspronkelijk was ingezet als een trilogie. Steeds kwamen er lijntjes en personages bij, en daarmee album na album. Van Een godverdomse klootzak is nog niet bekend hoever de ambitie reikt. Mocht het diezelfde kant uitgaan, dan heeft de lezer nog veel te verwachten. De tomeloze vaart en onmiddellijke actie belooft in ieder geval veel goeds.
In dit verband is het heerlijk om de verhaalhaakjes te ontdekken: de subtiele vooruitwijzingen, waar Loisel een handje van heeft. Als de twee verpleegsters hun werk hebben gedaan op de bouwplaats van een onbehouwen voorman en ze hem op de hoogte brengen van Max en zijn zoektocht naar zijn vader, zien we diezelfde figuur even later uit het raam staren, met naast hem een paar fotolijstjes die er duidelijk niet voor niets staan.
Het tekenwerk van Olivier Pont is prachtig. Hij kan prima uit de voeten met de situering van het verhaal. De pagina’s van het forse album zijn heerlijk onstuimig en panoramisch van opzet. Het ongerepte van de natuur en het ruige van de bush zijn duidelijk aan hem besteed. Ook inkleurder Francois Lapièrre voelt er zich met zijn accentrijke maar donkere kleurpalet als een vis in het water. Slechts winnaars, en daar kunnen we de lezer ook gerust toe rekenen. Een godverdomse klootzak kan met zo’n openingsalbum gemakkelijk tot grote hoogte stijgen. Het is vast te veel gevraagd om nu al meteen een tweede deel te eisen. Aan de andere kant: wie de smulpaap een zalige entrée voorzet, moet niet te lang met het hoofdgerecht treuzelen.
Olivier Pont & Régis Loisel – Een godverdomse klootzak 1 – Isabel. Blloan. 88 pagina’s, € 10,25. Ook in hardcover: € 18,20.
