Eens te meer wordt de vrede bedreigd door een kwaadaardig genie dat zich opmaakt de wereld te veroveren. En andermaal zijn Robbedoes en Kwabbernoot de aangewezen personen hier een stokje voor te steken. Sovjetbiologen hebben het communistische gen ontdekt en het is nu aan een doorgedraaide wetenschapper uit te vinden hoe dit als wapen kan worden ingezet. Het lijkt erop dat een zwam hierin behulpzaam kan zijn en dus ontvoert de KGB Pancratias, graaf van Rommelgem. Gelukkig gebruiken de ontvoerders een soort van Zwendel-straal die van Spip een levend kompas maakt dat altijd naar de graaf wijst. Robbedoes en Kwabbernoot laten er uiteraard geen gras over groeien.
Robbedoes bij de Sovjets is het 14e deel in de reeks Robbedoes door… De oorspronkelijke naam, Een verhaal van Robbedoes en Kwabbernoot door, was al sinds het 6e deel ingeruild voor de korte variant, maar op het omslag van dit album is de serienaam zelfs in zijn geheel weggelaten. Gebleven zijn het grotere formaat, het bovengemiddeld aantal pagina’s en de hogere prijs.
Robbedoes door… is een serie gemaakt door wisselende auteurs, waardoor de kwaliteit soms wat kan zwalken, maar over het algemeen is hij hoog. In alle albums getuigen de makers van veel enthousiasme en dat maakt vaak al veel goed. Fabrice Tarrin (tekenaar van Robbedoes door… 3: Het graf van de Rommelgems) en Fred Neidhardt kozen voor een verhaal dat zich afspeelt in de jaren 60, dat in zowel tekst als tekeningen dicht bij het bronmateriaal van Franquin probeert te blijven. Dat is niet altijd een garantie voor succes – zoals het omgekeerde ook niet per se een zeperd oplevert – maar in dit album pakt het goed uit. De sfeer klopt, de humor is geslaagd, het tempo is hoog, de personages kleurrijk en het kwaad is lichtvoetig en grotesk zonder oubollig te worden. Het album leest als een Robbedoes-verhaal zonder dat het ooit aanvoelt als een krampachtige Franquin-imitatie.
Zoals vaker in deze serie is er niet bezuinigd op knipoogjes naar het werk van Franquin. Dat is niet elk album een succes, maar Tarrin en Neidhardt doen het met smaak. Vooral de scène die zich op de burelen van Dupuis afspeelt en waar zich in de achtergrond zelfs een volledige grap van Guust voltrekt, is zeer geslaagd.
Als ik iets zou moeten aanmerken op dit album, dan is het dat de authenticiteit de originaliteit in de weg zit. Het leuke van de serie Robbedoes door… is dat auteurs de vrije hand krijgen. Dat kan verrassende albums opleveren, juist doordat de makers zich de strip toe-eigenen en zodoende iets maken dat volstrekt uniek is. Persoonlijk word ik van dat soort albums nog net iets enthousiaster. Toch, als een album zo lekker wegleest als Robbedoes bij de Sovjets, hoor je mij niet klagen.
Robbedoes door… 14 – Robbedoes bij de Sovjets. Fabrice Tarrin en Fred Neidhardt. 56 pagina’s, kleur. € 10,50
