Skip staat voor overslaan, maar ook voor keilen, het over het water laten dansen van een platte steen tot die zinkt. Bloom, de jonge hoofdpersoon uit Molly Mendoza’s graphic novel, keilt steentjes over het meer waar hij met zijn moeder woont. Het verhaal speelt in de toekomst, ver genoeg om de entourage post-apocalyptisch te noemen. Er zijn geen anderen, alleen aan de overzijde van het meer: daar is de stad met God mag weten wat voor figuren. De moeder van Bloom vertrekt op een dag: er moeten zaken worden geregeld. Bloom blijft achter en belooft haar op de nering te passen. Dat gaat vrijwel direct mis: tijdens het keilen gooit hij per ongeluk het medaillon van zijn moeder in het meer.
Bloom gaat onder water en komt daar terecht in een fantasiewerkelijkheid: een laag in een laag in een laag. Bloom weet het niet meer, net zo min als de lezer nog enig idee heeft. Die wordt danig heen en weer geschud door de kleurrijke en uitbundige grafische hoogstandjes van de Amerikaanse Mendoza. Haar werk is flamboyant, grotesk en wordt toch nergens eng: ook als Bloom geen idee heeft waar hij is en wat hem overkomt, voelen we niet zijn angst voor het onbekende. Waarin we Bloom wel leren kennen is zijn angst om niet te doen wat van hem wordt verlangd. Hij kan maar beter snel weer teruggaan naar het meer, zodat hij kan doen wat zijn moeder hem opdroeg: zorgen dat alles op rolletjes blijft lopen in haar afwezigheid.
Bloom ontmoet een figuur met een baseball-cap, die eruit ziet als het langharige broertje van Inio Asano’s Punpun. Deze Gloopy deugt ook niet werkelijk: zijn vrienden werken en hij kan maar niet voldoen aan hun wensen en eisen. Gloopy zegt dat hij graag zelf iets wil betekenen, zelf iets wil doen, en niet alleen maar wat ze hem opdragen. In ieder geval kan Gloopy Bloom wel helpen terug te keren naar het meer. Tenminste, dat belooft hij hem.
In feite schiet het verhaal dan pas echt uit de startblokken, want pagina’s lang wordt de lezer meegevoerd in fantasiewerelden waarin het even makkelijk te raken is als uit weg te gaan. Het is bij vlagen hallucinant, absurd en fantasievol. Het knappe is dat Mendoza gaandeweg steeds meer van een verhaal in de pagina’s verwerkt: aan de hand van de gesprekken tussen Gloopy en Bloom, en met figuren die ze in de verschillende dimensies ontmoeten. Terwijl je het grilliger en gekker verwacht, wordt de vertelling steeds menselijker en tastbaarder.
Het verhaal van Skip is dat van een toegankelijke Bildungsroman, over vriendschap en verwachtingen. Gloopy en Bloom praten over hun angsten, hun zwaktes en wat ze hopen dat gaat gebeuren. Ze ontdekken elkaars sterke punten, geven complimenten en dan gebeurt iets moois: wij zien twee personages die ontdekken wie ze echt zijn. Twee adolescenten met vragen en twijfels. Dat is het moment dat Skip hartverwarmend wordt, dat de lezer in alle buitendimensionele gekte ontdekt wat er al die tijd al in gang in gezet: twee jongens willen thuiskomen en ontdekken dat ze niet hoeven terug te keren naar waar ze vandaan kwamen.
Skip is een graphic novel die even moet indalen. De overdadige pagina’s dansen en hebben weinig van een klassieke strip. Het tempo is hoog. Tenminste, als je de tekst volgt en aan de pagina’s zonder tekst voorbij gaat. Mendoza geeft van tevoren weinig houvast, het duurt een poos voordat de lezer accepteert dat er veel onuitgesproken blijft. En dan is er nog een groep lezers die het vanzelf benauwd krijgt van boeken uit de Nobrow-stal: een uitgever die nog nooit concessies heeft gedaan aan wie of wat dan ook. Nobrow is avontuur en wie dat niet aandurft, zoekt zijn heil beter elders.
Voor wie durft is Skip een prachtige ontdekkingstocht, een perfect verhaal dat je met een glimlach weglegt. Misschien zit daar de winst: het kost een hoop overredingskracht en lef om het album te omarmen, maar eenmaal over de helft en het openbaart zich aan je als een vertelling van hoop en liefde. Van het mooie zoeken en het mooiere vinden. Skip is intrigerend, fascinerend en overdadig. Lees het vooral en ga dan nog eens over de pagina’s: het is veel zo niet alles wat een (s)trip de moeite waard maakt.
Molly Mendoza – Skip. Nobrow. 168 pagina’s hardcover. €20.00.
