Na het overweldige succes (en ons onomstotelijke gelijk) van het afgelopen jaar – lees het hier – zijn we terug met een nieuwe editie van De 9e Bol, de stripvoorspellingen van de 9e Kunst. Ook dit jaar weer twaalf voorspellingen voor 2023. Aan het einde van het jaar maken we de balans weer op en zien we waar we allemaal gelijk in hebben gekregen (en waar heel misschien niet). Alles helder? Gaan we weer!
1. Het hele woke-gebeuren dendert de Nederlandstalige stripwereld in, omdat die nogal achterloopt en zich blijft bedienen van laakbare stereotypen en clichés. Betrokkenen die aangesproken worden én mensen die zich aangesproken voelen, reageren met een plichtmatige en gemompelde sorry, gevolgd door de argumenten: het zijn maar strips, je moet het in de tijd zien, zo bedoelen we het niet en je mag tegenwoordig niets meer. Dat dat laatste geen argument is, maar een slappe verzuchting, deert de aangesprokene niet: die mag tegenwoordig ook al niet meer argumenteren zoals hij het wil.
2. Omdat de antieke stripwereld werkelijk geen idee meer heeft wat ze met de jonge generatie stripmakers en -lezers aan moet, wordt Coco Ouwerkerk o-ve-ral uitgenodigd om haar zegje te doen, bruggen te slaan en begrip te kweken. Niet omdat Coco dat graag wil, maar omdat de oude horde geen enkele andere naam kent van een jonge stripmaker.
3. In 2023 nemen we helaas afscheid van twee striptijdschriften. Het ene is kristalhelder te zien in onze bol: dat is het Vlaamse MaxiX. Maar dat is niet het enige stripblad. Er gaat er helaas nog eentje verdwijnen.
4. De toestanden met de stripdistributie in Nederland, die eind 2022 zo’n heerlijke soap opleverde vol kift, roddel en achterdocht, wordt in 2023 maar ten dele opgelost. De verlossing komt waarschijnlijk uit het buitenland, omdat Nederlanders elkaar gewoon niet genoeg vertrouwen. Ieder uur wordt verzucht: was Ron Poland er nog maar. Ter geruststelling meldt de bol dat Ron er gewoon nog is – met een biertje, op zijn balkon.
5. De Nederlandse academische wereld gaat voortvarend verder met onderzoek naar beeldverhalen, maar komt net als in voorgaande jaren niet verder dan Maus van Spiegelman en Kraut van Pontiac. Andere strips bestaan niet in het academische veld. Het onderzoek blijft zich ook nu toespitsen op de Tweede Wereldoorlog. Andere onderwerpen bestaan niet in het academische veld.
6. De Stripschapprijs is opnieuw niet voor Pieter Geenen, en dat is eeuwig zonde.
7. Strips in een museale setting blijven iets met een hoge leeftijd: honderd jaar Marc Sleen, zeventig jaar Marsupilami, veertig jaar familie Doorzon, vijftig jaar Asterix op Corsica, vijfenzeventig jaar Joost Swarte, zestig jaar De Sissende Sampan, tachtig jaar Piwo het houten paard, en ga zo maar door. Vooruitkijken is er niet bij, want dat is nog niet oud genoeg. “De actualiteit? Meneer, we zijn een museum, geen krant.”
8. Hoewel alles steeds duurder wordt, gaan bij de Stripmaker des Vaderlands de prijzen niet omhoog. Zijn centsprenten blijven ook in 2023 centsprenten.
9. Steeds meer mensen weten wat de negende kunst is, maar bijna niemand kan de andere acht opnoemen. Dat gaat ook niet veranderen in 2023.
10. Er worden harde noten gekraakt op de ALV van Het Stripschap, al blijft het bestuur optimistisch. Het grootste struikelblok is en blijft de vacante positie van penningmeester.
11. De striptijdschriften in Nederland en Vlaanderen blijven van papier en gaan niet digitaal. Geen enkel tijdschrift wil zelfs maar een digitale variant overwegen náást de papieren versie – onze bol maakt hier een uitzondering voor de Donald Duck.
12. De P. Hans Frankfurtherprijs, de jaarprijs voor bijzondere verdiensten, is opnieuw niet voor de 9e Kunst, en dat is eeuwig zonde.
Tot zover de voorspellingen. Op 30 december volgen de uitkomsten, die wat ons betreft al vaststaan.
