Razendknap hoe anderen er geen problemen mee hebben, maar ik kan niet aan een vervolgverhaal beginnen als het nog niet af is. Ik wil een strip in één keer uitlezen en niet hoeven wachten tot ik verder kan. Het is onbevredigend om een album weg te moeten leggen met het idee dat je over een jaar de draad weer mag oppakken.
Ik heb bijvoorbeeld acht jaar gewacht tot Magasin General klaar was, voordat ik met lezen begon en al die tijd stond deel 1 in mijn kast. Het zou een trilogie worden en groeide uit tot negen boeken en steeds kocht ik de nieuwe delen en zette ze ongelezen weg. Maar eenmaal compleet was het een geweldig verhaal en het wachten meer dan waard. Met comics doe ik hetzelfde: ik wacht tot de verhaallijn (story arc) klaar is en dan lees ik alles achter elkaar.
Sinds dit weekend kan ik eindelijk beginnen aan een serie waarvan ik het eerste deel al in 2009 kocht: The Summit of the Gods van Jiro Taniguchi en Yumemakura Baku. Van Taniguchi kan ik bijna alle boeken aanraden, vooral The walking man, A distant neighborhood en Furari: integere verhalen, verteld in een prachtig tempo. Lees dan vooral de Engelstalige albums want de Nederlandse vertaling, van uitgeverij Casterman, is werkelijk tenenkrommend.
The Summit of the Gods is een vijfdelig, 1600 pagina’s
lang manga-verhaal over de beklimming van de Himalaya. Het is grotendeels authentiek: in 1924 begonnen George Mallory en Andrew Irvine aan de beklimming, om nooit meer terug te keren. Hun lichamen werden nooit gevonden. Bijna zeventig jaar later vindt de alpinisme-fotograaf Makoto Fukamachi in een snuisterijenwinkel in Kathmandu de fotocamera die toebehoorde aan Mallory. Zo begint het verhaal.
Mijn leesverslag van The Summit of the Gods volgt nog, evenals dat van The times of Botchan, een Japanse klassieker uit 1906 van Natsume Soseki, die negen jaar geleden door Taniguchi als manga werd voltooid. Taniguchi’s The times of Botchan werd een reeks van tien delen in het Japans, waarvan het eerste vertaalde deel in 2010 verscheen. Met het tempo van verschijnen, vier delen in vijf jaar, kunnen we er vanuit gaan dat ik eind 2022 kan vertellen of de mangabewerking het wachten waard was. In de tussentijd zal ik me afvragen wat de mensen van uitgeverij Ponent Mon bezielt om een manga die al compleet verschenen is in het Japans over zo’n lange periode uit te smeren. Mij doen ze er in ieder geval geen plezier mee.
Natuurlijk hollen we morgen allemaal naar de stripspeciaalzaak om The Summit of the Gods te kopen, dus om alvast in de stemming te komen heb ik een Spotify-playlist voor nieuwsgierige oren: Simon Fisher Turner – The Epic of the Everest, The official record of Mallory and Irvine’s 1924 expedition.
