Dit is zo’n boek dat je gemakkelijk op het verkeerde been zet. The art of Charlie Chan Hock Chye ziet eruit als een artbook of een anthologie, maar is in feite een geschiedschrijving van Singapore in de vorm van een fictieve biografie: die van Chan Hock Chye, een tekenaar die we volgen in zijn vijftig jaar lange carrière, die net na de Tweede Wereldoorlog begon.
Het verhaal wordt verteld aan de hand van Chan Hock Chye’s politiek getinte strips, die in het album in hun tijd worden geplaatst. Het mooie is dat de strips getekend zijn in de kenmerkende stijlen van die tijd: van Tezuka-achtige manga tot precies nagemaakte MAD-pagina’s en een prachtige Pogo-persiflage. Sonny Liew gaat tot het uiterste om de pagina’s zo authentiek mogelijk na te maken, door zogenaamd originele ingescande pagina’s te gebruiken, met oude rasters, ezelsoren en vergeeld papier. Ook staan er steeds keurig bronvermeldingen bij, die het geheel nog echter maken.
Het kan geen kwaad van tevoren een paar minuten door Wikipedia te scrollen, voor een geschiedkundig overzicht van Singapore, dat gaat van de Britse invloedssfeer naar de onafhankelijkheid en het kortstondige samengaan met Maleisië.
Het verhaal is politiek en Sonny Liew is niet zachtzinnig. Achteraf gezien een gouden greep: In 2014 trok het National Arts Council van Singapore de werkbeurs van Sonny Liew in omdat ze het niet eens was met de toon en teneur van zijn verhaal. Dat zou veel te kritisch zijn voor het tere stadstaatje (lees: de overheid) en daar zijn beurzen nu eenmaal niet voor bedoeld. Het zorgde er stante pede voor dat het boek werd opgemerkt in de Verenigde Staten en van het een kwam het ander: het werd een instant bestseller en ontving een handvol prestigieuze awards.
Los van het geschiedenisverhaal – ik weet nu meer van Singapore dan van Limburg om maar wat te noemen – is The art of Charlie Chan Hock Chye vooral een mooie collectie short stories over politieke spelletjes, Aziatische mores, werkethiek en de ontwikkeling van strips.
Ik viel voor de mooie vormgeving, maar het boek komt pas tot volle glorie als je je in de geschiedenis van Singapore stort. Het is soms pittige kost en het duurt even voordat je alle verwijzingen en ironie naar waarde kan beoordelen, maar je wordt beloond.
