In de lange, lange lijst van nominaties voor de Eisner Awards 2019 wordt de serie Giant Days maar liefst driemaal genoemd: voor Best Humor Publication, Best Letterer en Best Continuing Series. Die laatste nominatie betekent dat de serie sinds 2015 nog niets aan kracht heeft ingeboet. Een verdienste van de Britse schrijver en geestelijk vader John Allison, die dankzij zijn scherpe pen van de meest banale situaties een comedy show kan maken.
Giant Days is één van de slechts drie Engelstalige titels in de lijst die in een Nederlandse vertaling verschenen zijn. De andere twee – Wet Moon en Berlin – lopen beide een deel achter en worden zeer waarschijnlijk niet meer afgemaakt. Uitgevers in Nederland en België zijn van oudsher voorzichtig met het vertalen van Engelstalig werk, wetende dat een deel van het publiek dergelijke titels net zo lief – en vaak zelfs liever – in het Engels leest. Kudo’s daarom voor uitgeverij De Fontein die de gok heeft aangedurfd. Dat zal deels te maken hebben met het feit dat Giant Days ook door een publiek gelezen kan worden dat het Engels nog niet (helemaal) onder de knie heeft, maar ook doordat De Fontein geen stripuitgever is en een publiek bedient dat de Engelstalige uitgave waarschijnlijk niet kent. De Fontein specialiseert zich in kinder- en jeugdboeken en is vooral bekend van series als Leven van een loser en Dagboek van een muts. Moderne jeugdboeken die in het kielzog van Geronimo Stilton tekst en beeld combineren tot een mengelmoes die volgens de uitgever graphic novels zijn, maar die striplezers zullen herkennen als geïllustreerde boeken. Ook bij Giant Days wordt gegoocheld met woorden. Tekenaars Lissa Treiman en Max Sarin worden illustrators genoemd en Jim Campbell heeft blijkbaar niet de lettering voor zijn rekening genomen, maar de… print?! Geen idee welke rol De Fontein daarmee bedoelt. Hoe dan ook had daar natuurlijk niet Jim Campbell, maar de Nederlandse letteraar moeten staan. Nu blijft onduidelijk wie dat is geweest.
Los van deze semantische struikelpartij ben ik blij dat De Fontein deze strip in haar fonds heeft opgenomen. Giant Days is een serie die niet alleen hard haar best doet leuk te zijn, maar daar ook in slaagt dankzij een moordend tempo, hilarische conversaties, perfecte timing en expressieve tekeningen. De serie gaat over drie studentes die samenwonen in een studentenhuis in Sheffield. Daisy is de bleue bakvis die nog maar weinig van de wereld heeft gezien en superenthousiast is over alles. Susan is een hypochondrische beroepsklager die graag wat meer principes zou zien bij haar medemens. Esther tenslotte is een goth die lak heeft aan alles, graag de boel op stelten zet en een sucker is voor jongens. Deze onwaarschijnlijke mix wordt alleen maar beter doordat John Allison de personages gaandeweg steeds meer diepgang geeft. Bakvis Daisy blijkt sterke moederkloekgevoelens te hebben waardoor ze van tijd tot tijd de situatie red, hypochonder Susan weet altijd raad maar maakt van haar eigen leven een puinhoop en Esther is weliswaar goth, maar zit boordevol emoties die niet erg cool zijn en weet vaak geen raad met zichzelf.
Het doet er niet toe dat Allison dit drietal in situaties brengt die weinig origineel zijn: de bijbaan, het studentenfeest, de stukgelopen relatie, de one-night stand… alle clichés passeren de revue. Maar net als bij alle goede comedy weet Allison er een tenenkrommend feestje van te maken waar hardop om te lachen valt. Giant Days is scherp, fris en grappig en dat alles blijft ook in de Nederlandse versie overeind. De Fontein heeft bovendien het onmogelijke weten te presteren door een prijs van 15 euro te plakken op een gebonden boek van 224 pagina’s in kleur. Of dat voldoende is om de slag met het origineel te winnen is de vraag. Deel 1 verscheen vorig jaar augustus en als we kijken naar de nieuwe aankondigingen van De Fontein is er tot en met september nog geen zicht op deel 2. We houden de vingers gekruist.
John Allison, Lissa Treiman & Max Sarin – Giant Days 1: Nieuwe vrienden. De Fontein. 224 pagina’s hardcover. € 15,00.
