2024 moet een uitdagend jaar zijn geweest voor Shueisha, de grootste manga uitgeverij ter wereld. Voor Weekly Shonen Jump, Shueisha’s grootste mangablad, moet het zeker een enorme klap zijn geweest toen bekend werd dat My Hero Academia en Jujutsu Kaisen beiden binnen twee maanden van elkaar tot een eind zouden komen. Die twee titels behoren tot de populairste manga binnen Shonen Jump en hebben beiden 100 miljoen verkochte albums op hun naam staan, waarmee ze tot de bestverkochte manga aller tijden behoren.
Buiten Weekly Shonen Jump waren er nog andere klappen voor Shueisha . Over de titel Oshi no Ko, werd in eerste instantie heel lovend gesproken, maar zakte binnen de kortste keren compleet in. De beloofde kritiek op de duistere kant van showbusiness is in de serie nooit goed uit de verf gekomen. Dat thema moest uiteindelijk plaatsmaken voor een incestueus subplot. Het zal daarom niemand verbazen dat ook Oshi no Ko op 14 november is geëindigd. Daarnaast hebben alle drie deze titels behoorlijk wat kritiek van fans op hun tegenvallende eindes gekregen. Conclusie: Shueisha heeft dringend een nieuwe hit nodig om de wegvallende titels op te vangen. En de beste plek om een nieuwe hit te creëren is niet in manga, maar in anime.
Misschien klinkt dit als een vreemd statement, maar dat is het niet. De symbiotische relatie tussen manga en anime is enorm. Korte toelichting: Manga uitgevers benaderen doorgaans animatiestudio’s met de opdracht om van hun (populaire) titels anime te maken. Het voordeel hiervan is dat anime vaak een groter publiek trekt dan manga. Daardoor brengt het snel veel geld in het laatje. Omdat de manga die geadapteerd worden vaak al een paar jaar bezig is en het verhaal in de manga voorop loopt vergeleken met de anime. Zijn er nog maar een paar afleveringen van je nieuwe favoriete anime uit en wil je niet wachten om te zien hoe het verder gaat? Dan ga je zo naar de dichtstbijzijnde boekhandel of neem je een abonnement op het week- of maandblad, zodat je altijd het laatste hoofdstuk kan lezen. Zo wordt anime hier als een marketingtool voor manga ingezet.
Als je dit in je achterhoofd houdt, ligt het voor de hand dat de anime waar het meeste geld in worden gepompt, de series zijn waar de uitgeverij het meeste vertrouwen in heeft. En je hoeft maar één blik op het openingsfilmpje van de DANDADAN anime te werpen om te zien dat dit dé serie is waar Shueisha op in zet. De vloeiende, prachtig gestileerde animatie wordt verzorgd door Science Saru, een prijswinnende animatiestudio die het bekendst is van Devilman Crybaby en Scott Pilgrim Takes Off.
Het catchy openingsnummer (dat je maar een keer hoeft te horen om hem voor eeuwig in je hoofd te hebben) is van Japans hiphop duo Creepy Nuts, dat eerder dit jaar met hun Bling-Bang-Bang-Born een nummer 1 hit in Japan haalde en in de top 10 van de Billboard Global 200 kwam. Kortom: Shueisha moet diep in de buidel hebben getast om de DANDADAN anime op poten te zetten. Maar wat ziet Shueisha in DANDADAN? Daarvoor keren we terug naar de manga.
In het verhaal volgt de lezer Momo en Okarun, die verzeild raken in een turbulente reeks gebeurtenissen met aliens die uit zijn op geslachtsdelen, telekinese, vervloekingen, een Turbo Granny, enzovoort. De vaart is enorm.
Het brein achter DANDADAN is Yukinobu Tatsu, die al sinds 2010 actief is in de manga-wereld, maar voor DANDADAN niet veel succes heeft geboekt. Het tegenvallende succes had er zelfs voor gezorgd dat Tatsu een aantal jaren niet heeft getekend, totdat zijn editor bij Jump hem adviseerde om iets voor zijn plezier te maken. En dat plezier spat van DANDADAN af.
Zelfs voor manga heeft DANDADAN een wilde reputatie. Maar wie denkt dat dit alles is wat DANDADAN te bieden heeft, zal positief verrast worden. Het is niet het knotsgekke plot of de obsessie met bananen en gouden ballen die de lezer het meest overrompelt, maar het besef dat DANDADAN in zijn essentie een romantische komedie is. De dynamiek tussen de brutale Momo met een heel specifieke smaak in mannen (waar Okarun niet onder valt), en de meer terughoudende Okarun die eerder op zoek is naar vrienden dan een vriendin, is ongelooflijk aandoenlijk.
Als lezer leer je beide karakters door en door kennen, dankzij de bizarre situaties waar ze zich in vinden. Tegelijkertijd neemt Tatsu de ruimte om die dynamiek tussen Momo en Okarun ook buiten hun vreemde avonturen te verkennen. Een voorbeeld is wanneer Momo en Okarun na hun eerste grote avontuur weer gewoon naar school moeten, maar de hele dag niets anders willen dan elkaar opzoeken en samen praten. Hun vriendschap is pas begonnen, maar de lezer ziet direct al dat er meer speelt tussen de twee.
Tussen alle gekkigheid door weet Tatsu je emotioneel te raken. Ondanks dat de aliens en geesten vaak als slechteriken dienen, vertelt Tatsu ook vaak hoe deze vijanden op dit punt zijn gekomen. Met name de geesten, die volgens Japanse folklore vaak de verwarde en woedende overblijfselen zijn van een mens die op gruwelijke wijze is omgekomen, worden sympathiek weergegeven. Net zoals Tatsu vaak nét iets verder durft te gaan als het gaat om bizarre situaties, weet hij ook vaak nét iets verder te gaan als het gaat om tragische situaties. 
Je leeft daardoor al snel mee met een vijand die een paar pagina’s daarvoor nog tweedimensionaal aanvoelde.
DANDADAN voelt met dit alles als een heel compleet verhaal aan. Als lezer kom je in een achtbaan terecht. Verbazen, lachen, overrompeld worden door schattige puppy love momenten en met een brok in je keel zitten. Het lezen van DANDADAN werkt daardoor verslavend.
Al met al is het aannemelijk dat DANDADAN gaat uitgroeien tot de mangaserie die je de komende jaren overal gaat tegenkomen. Voor Shueisha is 2024, dat zo dramatisch begon, geëindigd met een klapper.
Yukinobu Tatsu – DANDADAN vol. 1. Viz Media. 208 pagina’s. € 16,99.
Ook eenmalig gratis te lezen op MANGA Plus, de officiële app van Shueisha.
