De Belg Georges Simenon (1903-1989) was een van de meest gelezen schrijvers van de twintigste eeuw, maar inmiddels dreigt hij in de vergetelheid te raken. De meeste mensen zullen nog van zijn detectiveromans over commissaris Maigret hebben gehoord. Simenon schreef ook meer dan honderd psychologische romans, waarvan de titels de meeste mensen niks meer zullen zeggen.
In het Nederlands zijn de boeken van deze veelschrijver veelal alleen nog als beduimelde uitgaven in tweedehands winkels te vinden. Vaak voor een habbekrats, dus doe jezelf een plezier en probeer er eens één, er zitten soms kleine pareltjes tussen. Het bloedspoor in de sneeuw uit 1948 is een van die titels die het verdient niet vergeten te worden.
In Frankrijk deed uitgeverij Dargaud een aantal jaar geleden een poging het werk van Simenon weer onder de aandacht te brengen met de Collection Simenon. Daarvoor werden stripauteurs gevraagd een titel uit zijn omvangrijke oeuvre te bewerken. Scenarist Jean-Luc Fromental en tekenaar Bernard Yslaire ontfermden zich over Het bloedspoor in de sneeuw en dat deel uit de collectie is nu door Standaard uitgeverij in het Nederlands uitgebracht.
Het bloedspoor in de sneeuw speelt zich af in een niet nader gespecificeerde stad die is bezet door een vreemde mogendheid. Yslaire doet vermoeden dat het om een Hongaarse stad gaat, gezien de woorden die in de achtergrond opduiken, maar eigenlijk doet dat het er niet toe. Net zo min of het ook echt gaat om de Duitse bezetter in de Tweede Wereldoorlog. Het bloedspoor in de sneeuw is een universeel verhaal over mensen die proberen te overleven in barre omstandigheden.
Hoofdpersoon Frank Friedmaier is zo iemand die weet te profiteren van die omstandigheden. Waar overal in de stad tekorten zijn aan voedsel en luxewaren, is er bij hem thuis overvloed aan alles. Zijn thuis is een bordeel dat wordt uitgebaat door zijn moeder en waar hoge functionarissen en militairen van de bezettingsmacht komen.
Frank is een volkomen ontaard persoon. Het album begint met een officier die hij de keel doorsnijdt in een donker steegje. Niet als verzetsdaad, maar gewoon omdat hij het een keer wil doen. Frank verkracht ook vrouwen, verleidt jonge onschuldige meisjes om hen te rekruteren als hoer in zijn moeders bordeel en deinst er niet voor terug mensen die hem liefhebben pijn te doen of erger. Frank is zó een nare schoft, dat je meermaals stopt met lezen uit verontwaardiging om zoveel ijzige slechtheid. Wanneer hij halverwege het boek wordt opgepakt door de bezetter, blijkt dat er toch nog iets menselijks in hem huist.
Bij verstrippingen van romans is het altijd de vraag of het iets toevoegt aan het origineel. In het geval van Het bloedspoor in de sneeuw is dat zeker zo. De tekeningen van Yslaire ogen hier en daar wat onbeholpen en gehaast, maar juist doordat hij een minder gladde stijl hanteert dan in ander recent werk, roept hij in dit verhaal een wat ongemakkelijk gevoel op. Elk plaatje weet hij een dreigende sfeer mee te geven, waardoor de gebeurtenissen onder je huid gaan kruipen.
Scenarist Jean-Luc Fromental liet zijn fascinatie voor Simenon al eerder blijken in De andere kant van de grens, dat hij maakte met Philippe Berthet. Daarin is de hoofdpersoon geënt op de echte Simenon toen hij tijdelijk in de Verenigde Staten woonde. In die periode schreef hij ook Het bloedspoor in de sneeuw.
Mogelijk liet Simenon zich inspireren door zijn broer Christian, die tijdens de bezetting van België in de Tweede Wereldoorlog een onfrisse rol speelde als rexist en heulde met de bezetter. Maar Simenon was zelf ook geen onbeschreven bladzijde. Tijdens de bezetting stelde hij zich op zijn minst opportunistisch op richting het nazi-regime en zijn omgang met vrouwen was ook allesbehalve hoffelijk. Al die karaktertrekken lees je terug in Frank Friedmaier.
De versie die Fromental en Yslaire van die ploert hebben neergezet in deze bewerking van Het bloedspoor in de sneeuw zul je niet snel vergeten. Hopelijk inspireert het lezers om weer eens iets van de veelschrijver Simenon te lezen. Ook voor wie dat niet doet, is dit in elk geval een heel fijn album waar je geen miskoop aan hebt.
Jean-Luc Fromental en Bernard Yslaire – Het bloedspoor in de sneeuw. Standaard Uitgeverij. 104 pag. hardcover. € 27,99
