Strips

De grafische vloedgolf van Stephan Louwes overspoelt de lezer opnieuw

Na zijn verrassende en ook op onze redactie goed ontvangen debuut breit Stephan Louwes een soort van vervolg aan Lux in Tenebris, het eerste album in de Limbo-trilogie. Nadat eerdere strips kort na de start al strandden, besloot Louwes om opnieuw de wereld van Limbo op te zoeken. Vox Aquarum is zonder twijfel opnieuw een hallucinante trip via uitmuntend getekende pagina’s. Zo hanteert Louwes opnieuw de grove korrelstructuur van een kartonachtig bruin waarop hij in zwart en bruin zijn soms spaarzame, dan weer uitbundige pagina-grote tekeningen zet. Hij speelt opnieuw met schaduwen en werkt elke bladzijde heel verschillend uit. Telkens blijft elke pagina wel beperkt tot één grote tekening, die zo het verhaal wel mee laat evolueren op het ritme van het omslaan.

In tegenstelling tot collega Peter Moerenhout (die het eerste album hier recenseerde) ben ik hoegenaamd niet extreem intelligent, poëtisch, empathisch, briljant en filosofisch, waardoor het me moeilijk valt om de vinger zo exact op de kwaliteiten van Louwes’ aanpak te leggen. Het verhaal blijft heel suggestief en hangt aan elkaar via momentopnames per pagina. De kracht van zijn werk zit voor mij vooral in het leesritme, gecombineerd met de indrukwekkende en overtuigende wereld die Louwes schept via fauna en flora in zijn Limbo-boeken.

Wanneer Stephan Louwes binnen afzienbare tijd een eerste strip zal maken met teksten en het gebruik van kaders om de pagina’s in te delen, dan zal het lijken alsof hij een tweede maal debuteert. Door de twee Limbo-albums is zijn eigenzinnige aanpak al synoniem geworden voor de auteur Stephan Louwes. Of de man überhaupt kan schrijven zal de toekomst moeten uitwijzen. Debuteren met eigenzinnige boeken is een mes dat langs beide kanten snijdt. Zo reserveer je meteen een duidelijke plek in het aanbod en verdrink je hoegenaamd niet in de middelmaat. Anderzijds prent je de lezer ook in het hoofd dat dit je aanpak is en dat een lezer dus snel de indruk kan hebben dat die strips toch geen spek voor de bek is. Hierdoor kan het oeuvre van een auteur soms te snel in een hokje gestopt worden.

Ook in Vox Aquarum maakt Stephan Louwes weer erg boeiende keuzes die hem grafisch tot één van de opvallendste nieuwe auteurs in de Vlaamse strip maken. Naar eigen zeggen wil hij nog één Limbo-boek maken om de trilogie af te ronden. Hoewel wij verder blijven uitkijken naar dat volgende album, zijn we dan stiekem ook wel erg benieuwd naar de verdere plannen van Louwes. Zijn tekenstijl blijft, ondanks de wat experimentele narratieve aanpak, bijzonder toegankelijk wat zijn werk ook internationaal interessant maakt. De uitgever van Vox Aquarum geeft daarvoor al een voorzet door de korte inhoud van het boek op de achterzijde, in drie talen te plaatsen.

Stephan Louwes – Limbo 2: Vox Aquarum. Oogachtend. 96 pagina’s hardcover. € 22.