Speedball-cover.indd
Strips

Speedball leest als een Faust-vertelling op steroïden

Uitgeverij Lauwert heeft in haar korte bestaan al meerdere hoogst originele albums uitgegeven, zoals De overblijvers over de ouders van kinderen die worden meegenomen naar fantasiewerelden zoals in Peter Pan en De kronieken van Narnia. Wat gebeurt er eigenlijk met hen als hun kinderen ineens verdwenen zijn? Maar er is niet altijd een origineel idee nodig om een goede strip te maken. Dat bewijzen Étienne Gerin en Florian Pigé met hun album Speedball. Het is een pulpverhaal met een vrij simpel basisgegeven. Maar het is wel zó goed uitgewerkt dat ze het idioom van het stripverhaal ermee hebben verrijkt.

Speedball is een soort roadmovie op papier waarin de aan lager wal geraakte ex-honkbalvedette Graham Parson de kost moet verdienen als pornoster. Dan krijgt hij in de kleedkamer op de set een aanbod van een diabolische verschijning. Wat zou hij er van vinden om weer een gevierd honkbalspeler te zijn? En nog belangrijker: om weer herenigd te worden met zijn vrouw en kind waarvan hij niet eens weet waar ze precies uithangen? Zijn leven kan opnieuw beginnen. Geen smerige motels meer. Geen porno meer. Geen eenzaamheid. Een nieuwe start. Graham hoeft er maar één ding voor te doen. Nou ja vier dingen: hij moet er vier mensen voor vermoorden. Hij neemt twee gespierde porno-acteurs op sleeptouw en in een gestolen wagen sjezen ze ervandoor.

Het Faust-gegeven van Speedball is al honderden keren eerder gebruikt in strips, boeken en films. Je ziel verkopen aan de duivel om verlossing te vinden in het hier en nu. Maar in Speedball gaat het gegeven volledig over de top. Gerin en Pigé trekken alle pulpclichés uit een laatje, mixen het in een blender met wat steroïden om dat vervolgens als verfrissende cocktail te serveren aan hun lezers.

In interviews vertellen de auteurs dat ze bovenal hebben gezocht naar een manier om snelheid uit te drukken op hun pagina’s. Dat is ze gelukt. Speedball is ruim 200 pagina’s dik, maar leest in een uurtje weg. De titel is dan ook niet voor niets gekozen. Een speedball is zowel een slagbal met extra snelheid in het honkbal als een mix van cocaïne en heroïne.

De tekeningen van Étienne Gerin doen in de verte ietwat denken aan die van Uli Oesterle en Mike Mignola, maar dan een kinderlijke, kale variant ervan met zo min mogelijk details en zwarte vlakken. Anatomisch is het allemaal niet correct, maar elk lijntje heeft maar één doel: actie uitbeelden. Figé en Gerin zijn allebei liefhebbers van B-films uit de jaren ‘70 en steken dat niet onder stoelen of banken. Alleen het kleurgebruik is ingetogen om de leesbaarheid te vergroten.
Dat alles maakt dat je even op adem moet komen als je Speedball uit hebt. Niet omdat de auteurs je hebben verrast met nieuwe inzichten, maar omdat je even volledig bent ondergedompeld in puur vermaak. Het is allemaal zo dun als een plakje peperkoek, maar wat een feest dit boek!

Étienne Gerin en Florian Pigé  – Speedball. Lauwert Uitgeverij. 236 pagina’s hardcover. € 35,95