De start van een vonkend SF-epos als kennismaking met nog maar eens een nieuw facet van het talent van Stephan Louwes
Kort na het afronden van zijn opvallende en volstrekt eigenzinnige trilogie Limbo, presenteert Stephan Louwes samen met Johan Vandevelde meteen de start van een volgende reeks. Moon is opvallend toegankelijker en past binnen de traditie van sciencefictionstrips. Jaren na een kernoorlog pikt de mensheid de draad weer op, vanuit de puinhopen van de vroegere, vernietigde wereld. De vroegere grootsteden blijven de kernen van menselijke activiteit. Zo komen we in Moon terecht in Perris, een verafgelegen versie van de stad zoals we die nu kennen.
De drieling Emily, Cleo en Alex Moon worden grotendeels opgevoed door robots en hun school. Ze zijn moeilijk hanteerbaar en drijven hun leerkrachten en zelfs robots tot waanzin. Hun ouders lijken wel erg afwezig. Al snel wordt duidelijk dat Rik De Ridder en Lynn Moon een mysterieus bestaan leiden zonder medeweten van hun kinderen, die ze slechts af en toe enkele uren kunnen zien. De vele, vele uren die mama en papa werken, lijken mijlenver af te staan van het verhaal als zouden ze twee hardwerkende ambtenaren op het Ministerie voor Technische Controle en Arrestatie zijn. Alex krijgt steeds meer argwaan en overtuigt zijn zussen er beetje bij beetje van hun ouders te volgen op hun nachtelijke escapades.
Ondertussen komt de lezer veel sneller te weten hoe de vork precies aan de steel zit. Rik en Lynn reizen doorheen de tijd om criminelen die met malafide bedoelingen aan tijdreizen doen, te vatten vooraleer ze onherstelbare schade kunnen berokkenen aan het verloop van de geschiedenis. In de loop van dit eerste album presenteren scenarist Johan Vandevelde en tekenaar Stephan Louwes hun universum en de voornaamste hoofdpersonages van Moon. Ze slagen erin om de lezer helemaal mee te trekken en ook de personages hebben al een duidelijk onderscheiden karakter. Wat de kinderen na de cliffhanger aan het einde zullen zien in het tweede deel, zal in grote mate het verloop van het verhaal verder bepalen. De stevige omvang van 72 pagina’s voor dit softcover-album biedt de auteurs voldoende speelruimte om het verhaal op poten te zetten.
Voor Moon haalt Stephan Louwes een andere tekenstijl van stal. De zwart-wit pagina’s met grijstinten zijn schetsmatiger dan de uitvoerig uitgewerkte decors in Limbo. Ook de kenmerkende bruine kleur van de pagina’s in Limbo is hier afwezig. Louwes toont zich met Moon als een rasverteller die de striptaal uitstekend beheerst. Met het vlugge schetskarakter behoudt hij een frisheid en een dynamiek in het album, die het eveneens dynamische scenario dient. Moon staat mijlenver van Limbo af. Dat beide strips van één auteur afkomstig zijn, toont diens veelzijdigheid.
Jeugdauteur Johan Vandevelde verzorgde in een ver verleden al eens het scenario voor enkele strips in de vergeten stripversie van de Vlaamse televisieklassieker Windkracht 10 in 1998 en 1999. Sindsdien maakte hij in Vlaanderen naam als schrijver van jeugdboeken, ook in het fasntasygenre. Nu keert hij met een ambitieus project terug naar de stripwereld, vergezeld van een al even ambitieuze Stephan Louwes.
Louwes kiest met Moon immers voor een pad dat weinige jonge Vlaamse striptekenaars hem nog nadoen: een toegankelijke, maar tegelijk ambitieuze eigen reeks opstarten. Tussen de vloed aan graphic novels en na het uiterst eigenzinnige Limbo is Moon een opvallende nieuwkomer met voldoende kwaliteit in huis om het publiek te overtuigen. Dat het tweede deel maar snel mag komen.
Stephan Louwes & Johan Vandevelde – Moon 1: Kogel voor een kruisridder. Menlu. 72 pag. € 11,99
