Strips

In Naar Texas en terug leven vader en zoon De Leijer met en langs elkaar

Naar Texas en terugZelfs als je weinig lol hebt beleefd aan Naar Texas en terug, heb je ten minste een handzaam overzicht van de kwaliteit van Amerikaanse fastfoodketens in handen. Zoiets moet Jeroen de Leijer gedacht hebben, toen hij structureel recensies van de bekende en meer obscure hamburgerbakkers begon op te tekenen. Een grappige toevoeging aan een verder aanzienlijk minder luchtig verhaal.

De Leijer is als auteur en tekenaar waarschijnlijk het meest bekend van Eefje Wentelteefje. Dit absurdistische personage verschijnt al decennialang in menig tijdschrift en dagblad. Daarnaast maakte hij onder ander de strip die jarenlang het fameuze Radio Bergeijk begeleidde.

Naar Texas en terugNaar Texas en terug is zwaardere kost en er staan opeens twee De Leijers op de kaft genoemd: Jeroen en zijn zoon Boris. Aangezien dit ook de namen zijn van de twee hoofdpersonen in het boek, is het veilig om aan te nemen dat we hier met een (goeddeels) autobiografisch verhaal te maken hebben. De tekenstijl van Jeroen is herkenbaar en laagdrempelig. Het gebruik van enkel primaire kleuren en grote tekeningen – maximaal zes vakjes per A4-pagina in – zorgt voor ruimte en rust. Dit is ook nodig, het maakt dat de cartooneske beelden niet te overdadig worden en te veel op karikaturen gaan lijken. We hebben hier namelijk te maken met een serieus verhaal en geen verzameling grappige sketches.

Naar Texas en terugDit verhaal bouwt op de moeilijke relatie tussen vader en zoon. (Volwassen) zoon Boris woont bij zijn vader in en leeft daar als een schim in huis. School is geen succes gebleken en hij vult zijn dagen door in bed Netflix te kijken, te gamen en op internet te hangen. Hij is geen domme jongen, gegeven het feit dat hij zich gronding verdiept in sommige onderwerpen waar hij online op stuit. In dergelijke gevallen is hij een wandelende encyclopedie. Er is echter geen reden voor hem om zich te motiveren dit om te zetten in enige actie.
De omslag in het boek ontstaat op het moment dat beide mannen zich zetten tot een gezamenlijke activiteit, het bezoeken van het westfront van WO I, meer specifiek Verdun. Vanaf hier begint de invloed van zoon Boris vorm te krijgen. Waar tot die tijd Jeroen als verteller functioneerde, neemt Boris het langzaam over. Dit is ook visueel handig gedaan, door Boris’ tekst met een ander lettertype weer te geven. Hij blijkt over te lopen van de kennis en ideeën en deze worden uitvoerig opgeschreven. De uitstap smaakt naar meer en onder het mom van ‘research voor een te verschijnen boek’ besluiten vader en zoon naar de Verenigde Staten af te reizen. Niet naar New York of California, nee naar het échte Amerika, Texas dus. En zo begint een heuse roadtrip.

Naar Texas en terugDeze ontpopt zich minder spannend en afwisselend dan we in de films zien. We zijn getuige van een saaie reis van het ene naar het ander anonieme motel. Een van de hoogtepunten is het zoeken (en vinden) van een bijzonder soort cornflakes. Vader en zoon groeien ook niet bepaald nader tot elkaar, maar geleidelijk trekt Boris het verhaal naar zich toe. Zijn verhalen worden steeds langer en interessanter en hij ontpopt zich tot de daadwerkelijke hoofdpersoon. Ondertussen loopt de verkiezingsstrijd tussen Donald Trump & Hilary Clinton als een rode draad door het verhaal. We krijgen een uitvoerige beschrijving van de verschillen tussen de Amerikaanse staten en een college over diverse wapens en diverse belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van Texas.

Naar Texas en terugTerug in Nederland lijken Jeroen en Boris een andere dynamiek gevonden te hebben, maar diegenen die zoeken naar een spanningsboog of onverwacht einde zullen teleurgesteld zijn.

Naar Texas en terug is een beeldende beschrijving van een relatie tussen twee mensen die met elkaar en langs elkaar leven. In de loop van het verhaal verandert daar weinig aan, alle goede bedoelingen ten spijt. De relatie tussen beide mannen wordt uitgediept – wie goed zoekt, ziet kleine verbeteringen – maar er vindt nooit een grote doorbraak plaats. Het boek is realistisch als het leven zelf. In die zin past hier een open einde, maar de lezer blijft met een licht onbevredigd gevoel achter.

Jeroen de Leijer & Boris de Leijer – Naar Texas en terug. De Harmonie. 176 pag. € 34,90