De western in de strip is terug van nooit echt helemaal weggeweest. De geschiedenis van de Verenigde Staten blijft aantrekkelijk voor tal van stripmakers, meestal dan nog overgoten met een romantisch sausje van het Amerika zoals we dat vooral uit films kennen. Het verschijnen van het eerste deel van Undertaker, door Ralph Meyer en Xavier Dorison, in 2015 lijkt de echte hype te hebben ingezet. Sindsdien lijkt elke uitgeverij wel op zoek naar zijn western-hitsucces. Toen de aankondiging van de reeks Louisiana verscheen, was ik dan ook niet meteen verkocht. Een donker verhaal over een katoenplantage met de wreedaardigheden en vernederingen die daarbij horen, het is vaker gedaan. Toch hebben de makers Léa Chrétien en Gontran Toussaint van dit eerste deel uit de trilogie een opvallende strip gemaakt.
Scenariste Chrétien kiest voor haar debuut resoluut de kaart van de vrouwelijke personages. Hoewel het verhaal zich afspeelt op een plantage met de planter en zijn familie, naast een grote groep slaven, zijn het vooral dochter Louise en haar moeder die de hoofdrol spelen, samen met de ongelukkige slaven Maly en Samba. Het verhaal van Louise wordt verteld vanuit een terugblik op het verleden, wanneer Louise aan het einde van haar leven door haar kinderen en kleinkinderen gevraagd wordt om te vertellen over die plantage en dat illustere leven van toen.
Wat meteen opvalt in De kleur van het bloed, is de uitgesproken zwart-wit typering van de karakters. De mannen zijn zonder uitzondering zwak en hebben allemaal een neiging tot wreedheden en dominantie. De vrouwen zijn dan weer allemaal moedig, en dragen hun trieste lot met waardigheid. Hoewel het zonder twijfel een frisse keuze is om een western te maken over vrouwen, vervalt het scenario in dit eerste deel wal een beetje in het karikaturale en komt de vuistslag die de auteurs met hun willen uitdelen, hierdoor wat zachter aan. Tegelijk is dit album een verdienstelijk debuut. Chrétien komt als scenariste voor het eerst kijken, maar kleurde eerder al enkele strips in. Ook in Louisiana staat zij in voor de (duistere) kleuren.
Voor Gontran Toussaint is Louisiana de eerste grote reeks die hij tekent, na twee delen in de reeks Reporter. Deze jonge Belg heeft een realistische stijl die erg dicht aanleunt bij die van Ralph Meyer. Het valt af te wachten in welke mate hij verder zal evolueren, maar dat hij gemaakt is voor het grote realistische werk, daar bestaat geen twijfel over.
Ondanks de wat te zeer uitvergrote karaktertekening, is De kleur van het bloed een verdienstelijke start van de trilogie Louisiana. Liefhebbers van een western met wat weerhaakjes aan, zitten hier goed. Zowel Chrétien als Toussaint zitten aan het begin van hun carrière. In de komende jaren zullen ze alleszins verder kunnen evolueren met de twee volgende delen van Louisiana.
Gontran Toussaint & Léa Chrétien – Louisiana 1: De kleur van het bloed. Dargaud. 56 pagina’s. € 7,95
