Marc-Antoine Mathieu was jarenlang een van Frankrijks best bewaarde geheimen, tot Stichting ZetEl en Sherpa de handschoen oppakten en zijn werk begonnen uit te geven. Eerstgenoemde kwam met De krochten van het Vourlé, een ironische kijk op de wereld van zowel de kunst als de strip, oorspronkelijk gemaakt in opdracht van het Louvre. Sherpa startte met de serie Julius Corentin Acquefacques, hier vertaald als Maurits Cornelis van Esk, gevangen in dromen. Zojuist is er zowel een nieuwe one-shot verschenen als een nieuw deel van Van Esk. En zoals gebruikelijk zet Mathieu ook in deze boeken de werkelijkheid weer danig op zijn kop.
In Het proces, het derde deel in de reeks Maurits Cornelis van Esk, staat Van Esk op een ochtend oog in oog met zijn dubbelganger. Als zijn alter ego zich opricht en zijn hoofd stoot denkt hij bij zichzelf: “?!? Het plafond… zit weer op zijn plaats!!!” Een onbegrijpelijke gedachte die even later duidelijk wordt als Van Esk dankzij een vreemdeling ineens in staat is door het plafond de strippagina te ontstijgen en over de gootjes tussen de kaders te lopen als waren het muurtjes. In de kamers aan zijn voeten voltrekken zich scènes uit het boek. Sommige herkennen we, andere moeten nog gebeuren. Het is het startpunt voor een verhaal over tijd zoals die bestaat in een strip. Het levert hilarische scènes op waarin Van Esk zijn eigen verhaal doorkruist en onbedoeld de grootste chaos veroorzaakt.
In De tekening verliest een schilder een dierbare vriend. Hij laat een enorme collectie kunst na en middels een posthume brief nodigt hij Emile, de schilder, uit om een werk uit te kiezen en mee te nemen naar huis. Emile kiest voor een weinig opvallende, maar uiterst gedetailleerde tekening. Als hij deze later in zijn atelier aan een onderzoek onderwerpt, ontdekt hij dat hij bijna eindeloos kan inzoomen op details in de achtergrond. Complete, verborgen scènes ontvouwen zich. Maar zowel de tekening als de brief hebben nog meer verrassingen in petto.
Het werk van Mathieu is uniek en moeilijk te vangen onder één duidelijke noemer. Op het eerste gezicht hebben we te maken met klassieke Franco-Belgische stripalbums: A4-formaat, rond de 40 pagina’s en getekend in een karikaturale stijl. Materiaal voor verzamelaars van genrestrips. Wie de kaft omslaat ontdekt echter direct dat het in een grafische zwart-witstijl getekend is. Dat duidt op voer voor liefhebbers van graphic novels. Het feit dat de verhalen steevast metaverhalen zijn, waarin gereflecteerd wordt op het medium en de rol van de lezer, lijkt dit te bevestigen. Maar de verhalen van Marc-Antoine Mathieu kunnen prima gesmaakt worden door beide doelgroepen. Reden daarvoor is de humor, waarmee Mathieu niet alleen de metathematiek licht verteerbaar maakt, maar ook de bureaucratie op de hak neemt. En wie heeft daar immers geen hekel aan?
De verhalen van Marc-Antoine Mathieu staan altijd garant voor verwondering, verrassende inzichten en een brede glimlach. Het proces en De tekening vormen daarop geen uitzondering. De absurdistische wereld, de haast filosofische thema’s en de visuele vondsten maken beide albums zoals gebruikelijk een genoegen om te lezen. Het is met name de humor die de boeken bovendien uiterst geschikt maakt om mensen zonder stripkennis te laten zien wat de strip vermag. Zou DWDD nog bestaan en er aandacht aan besteden, dan zou men daags daarop rijen dik voor de boekhandel staan. Nu heeft alleen het stripminnend publiek weet van deze pareltjes. Koopt allen en deel grif uit aan vrienden en familie. Succes verzekerd.
Marc-Antoine Mathieu – Het proces. Sherpa. 46 pag. hardcover. € 24,95
Marc-Antoine Mathieu – De tekening. Sherpa. 44 pag. hardcover. € 24,95
