Het concept van de Robbedoes door…-reeks is intussen beproefd. Al tien jaar laat uitgeverij Dupuis tekenaars en scenaristen aan het werk gaan met de piccolo en zijn entourage. Sinds een paar jaar gaan ze daarbij ook buiten hun eigen straatje op zoek naar auteurs, met bijvoorbeeld Hanco Kolk die als Nederlander een album mocht maken. Iets soortgelijks gebeurde twee jaar geleden bij onze oosterburen: De Duitse tekenaar Flix tekende Spirou in Berlin, een Robbedoes-adaptatie die in eerste instantie alleen in het Duits verscheen, met veel succes overigens. Intussen is er eindelijk een Franse en Nederlandse vertaling. Terecht, want Flix is een begenadigd verteller en zijn stijl past opvallend goed bij Robbedoes. Dat is meteen zichtbaar.
Robbedoes in Berlijn is een heel mooie toevoeging van de buitenreeks. Flix, in Nederland bekend van de albums Munchhausen en Freud en Don Quichot, heeft met Robbedoes in Berlijn een spannend en historisch interessant album afgeleverd. Het verhaal speelt namelijk in 1989 en voor wie nog niet weet dat dat het Wende-jaar was, laat de omslagillustratie er geen misverstand over bestaan: de muur tussen Oost en West is er prominent aanwezig. Dat gegeven zorgt meteen voor een goed gevulde lijst ingrediënten en een omgeving die tot de verbeelding spreekt.
Wat de Robbedoes door…-reeks zo boeiend maakt is dat er van tevoren geen al te grote eisen worden gesteld aan de opmaak en dergelijke. Zo kan iedere auteur zijn (of haar, als het ooit zover komt) stempel drukken op de uitstraling. Voor Robbedoes in Berlijn is gekozen om de lettering van het Duitse origineel aan te houden en dat past mooi bij het verhaal. Iets minder is de wat aarzelend getekende voorplaat: de bibberige Trabant en het schetsmatige van het geheel, in combinatie met de ingetogen kleuren, maken het niet een bijster aansprekende cover. Vooral als je ziet hoe strak en perfect ingekleurd sommige binnenpagina’s zijn.
Flix (pseudoniem van Felix Görmann) heeft goed naar zijn illustere voorgangers gekeken en zich vooral verdiept in QRN op Bretzelburg dat immers ook in Duitsland speelde. Hij heeft een verhaal getekend én geschreven met veel humor, vaart, spionage en een vleugje Ostalgie. De Oost-Duitse Stasi heeft de graaf van Rommelgem ontvoerd en Robbedoes en Kwabbernoot zijn vastberaden hem te bevrijden. Zij worden daarbij geholpen door Momo, een geraffineerde intrigante van de vredesbeweging. De geromantiseerde Stasi is natuurlijk niet mals, er wordt zelfs gemarteld, maar uiteraard trekken de helden aan het langste eind, zoals het de klassieke reeks betaamt.
Flix’ tekenwerk is hier ronduit filmisch en fraai. Er is werkelijk geen saaie pagina te vinden in het album, met als hoogtepunt de ondergrondse achtervolgingsscène waarin nota bene een orang oetan een hoofdrol opeist. Uiteraard ontbrekende cameo’s en verwijzingen niet. Die horen bij het subgenre van het hommage-album als zeezout in caramelijs: als je er geen erg in hebt, merk je er niets van. Het is vooral leuk voor de ingewijde lezer, al is Flix erg direct en legt hij het er nogal dik bovenop. Kniesorengelul, het Berlijnse avontuur van Robbedoes en Kwabbernoot is een feestje en gemakkelijk een van de aantrekkelijkste Robbedoes door…-verhalen wat de actie en vaart betreft. Waarvan akte.
Flix – Robbedoes in Berlijn. Dupuis. 64 pagina’s. € 10,50.
