De reboots zijn erg populair, ook in stripland. De laatste jaren wordt zo wat elke klassieke held opnieuw uitgevonden door het combineren van het zogenaamde DNA van de oorspronkelijke strips met een hedendaagse twist. De resultaten van deze verjongingskuren zijn niet altijd even geslaagd. Soms lukt het toch om op deze manier een oude vos zich opnieuw een jong en aantrekkelijk blaadje te laten voelen. Eén van die gevallen is Michel Vaillant.
In 2012 verscheen het eerste album van het ‘nieuwe seizoen’ van de reeks, nadat de originele serie met het zeventigste deel beëindigd was in 2007. In de jaren tussenin werd er volop nagedacht over een herstart voor Michel Vaillant, met uiteenlopende auteurs en heel diverse invalshoeken. Uiteindelijk koos Philippe Graton, de zoon van bedenker Jean en hoofd van de toenmalige studio Graton, voor scenarist Denis Lapière. Sinds de jaren ’80 heeft deze een indrukwekkend palmarès van heel diverse strips geschreven. Wat zijn werk bindt, is de oprechte interesse in zijn personages. Altijd zijn die heel menselijk en levensecht. Die aanpak viel meteen ook al op in In de Naam van de Zoon, het eerste album in de nieuwe reeks van Michel Vaillant. Lapière en Graton trokken meteen de kaart van de familie, en maakten Michel Vaillant zo tot een familieverhaal, met tal van intrigerende verhaalmogelijkheden. Autocoureur Michel was slechts één van de figuren en speelde zeker niet de voornaamste hoofdrol.
Voor de tekeningen werd ook een ervaren rot gekozen. Marc Bourgne is bedreven in realistisch tekenwerk, door een reeks als Frank Lincoln. Bourgne tekende ook enkele albums van Roodbaard. Met Bourgne als tekenaar van de personages en Benjamin Bénéteau voor de auto’s en decors zat er een team in het zadel met een pak ervaring. Ze slaagden erin om in die eerste jaren minstens één keer per jaar een nieuw deel af te leveren. In 2017 verscheen dan met Rebellion het laatste deel met Marc Bourgne. Die verkoos om zijn medewerking aan Michel Vaillant stop te zetten, o.a. door de te beperkte zichtbaarheid van de auteurs. Ondertussen was Bourgne ook al een gereputeerd scenarist (o.a. door De Piraten van Barataria), waardoor het meer anonieme studiowerk voor Michel Vaillant minder evident geworden was. Voor het zevende deel tekende Bénéteau dan solo en in het recent verschenen 13 Dagen heeft hij een nieuwe partner met Vincent Dutreuil.
Het verhaal van Michel Vaillant betekende van bij het eerste deel een grote breuk met het verleden. De geest van de reeks bleef bewaard, maar de auteurs injecteerden de wat belegen stripfiguur met een fikse dosis actualiteit. Het tempo lag van bij aanvang veel hoger en verschillende verhaallijnen werden door mekaar afgewerkt: de moeilijke relatie tussen Michel en zijn zoon Patrick, de verleidingen van de aantrekkelijke journaliste Carole Ouessant en de groeiende dreiging van Ethan Dasz, zakelijk concurrent van de firma Vaillant. Ook de actuele problematiek van alternatieve aandrijving versus fossiele brandstoffen komt aan bod, in een autosport die stilaan ook evolueert.
De auteurs schuwen de emotionele climax niet om de lezer te laten meevoelen met de gebeurtenissen. Aan het einde van het zevende deel lijkt een eerste grote cyclus van de reeks beëindigd te zijn. 13 Dagen is dan ook een soort nieuwe start binnen de reeks. De confrontatie van Dasz is afgerond en de relatie tussen Michel en Patrick is helemaal in orde. Alles staat klaar voor een terugkeer van de firma Vaillant naar de Formule 1, het paradepaard van de autosport. Door het uitvallen van een piloot kort voor een belangrijke race, krijgt Michel een kans om zijn terugkeer naar de Formule 1 al te vieren binnen … 13 dagen. Het scenario van dit achtste deel bestaat enkel uit het opbouwen van de spanning naar de race gedurende deze periode.
Het album is heel anders dan de voorgaande. Weg zijn de complexe plots vol familie-verwikkelingen. 13 Dagen is een rechtlijnig autoverhaal met de volledige focus op Michel als piloot. Het voelt toch wel aan als een stap terug voor de reeks. We hopen dat na dit overgangsdeel de reeks opnieuw de complexiteit en intrige van de eerste delen mag terugvinden. Een klasbak als Denis Lapière moet daar zonder twijfel toe in staat zijn. 13 Dagen is zeker een vakkundig en meeslepend verhaal, maar blijft toch onder de hoge verwachtingen.
Grafisch is het verdwijnen van Marc Bourgne nog wel te merken. Bénéteau en nu Dutreuil hebben niet de ervaring en vakkennis van Bourgne. Tegelijk is het ook niet eerlijk om een dergelijk hoog niveau al te verwachten na één album. De figuren van Dutreuil zitten nog volop in de evolutie, wellicht zullen de volgende albums hierin een verdere evolutie laten zien.
Het nieuwe seizoen van Michel Vaillant heeft de afgelopen jaren keer op keer aangetoond dat een herstart van een klassieke strip ook tot boeiende resultaten kan leiden en tot strips die zonder schroom uit de schaduw van het origineel kunnen treden. 13 Dagen is een verdienstelijk album, dat jammer genoeg niet hetzelfde niveau haalt van de voorgangers. We hopen dat het negende deel volgend jaar een ‘return to form’ mag zijn voor de reeks, met een voortzetting van het geladen familie-epos dat Michel Vaillant sinds 2012 geworden was.
Philippe Graton, Denis Lapière, Benjamin Bénéteau & Vincent Dutreuil – Michel Vaillant 8: 13 Dagen. Graton Editeur / Dupuis. 56 pagina’s. € 7,95.
