Aan het werk van Hein de Kort heb ik ooit moeten wennen. Ter verontschuldiging kan ik aanvoeren dat ik nog jong was en minder bedorven dan nu. Zijn werk verschilt ook nogal van veel andere striptekenaars of cartoonisten.
Het werk van De Kort is zo los getekend dat het een slordige indruk kan maken. In mijn herinnering keek hij niet op van een inktspat hier of daar, de tekstballonnetjes waren niet strak en de belettering was krachtig, maar de tekst was niet altijd gemakkelijk te lezen.
De personages hadden hun mond vaak zo wijd open, dat ze indruk maakten dat ze schreeuwden en vaak behoorden ze tot de heffe des volks. Die kenmerken zijn nog steeds herkenbaar in het recente werk van De Kort.
Een tijdlang verschenen zijn jaarboeken, waarin hij een jaar samenvatte in cartoons. Aangezien hij voor veel verschillende media schreef en vaak dicht op de actualiteit zat, was het gemakkelijk een jaar in beeld te krijgen aan de hand van zijn tekeningen. Maar die reeks stopte.
Gelukkig heeft uitgeverij Sherpa de draad opgepakt. Nu is er een dikke bundel: De wereld volgens Hein de Kort, deel 1. Ook nu weer cartoons die refereren aan de actualiteit, afgewisseld met hier en daar een kunstwerk. Die kunstwerken zeggen me wat minder, maar je kunt er in ieder geval van zeggen dat ze ontregelend zijn.
De cartoons zijn heerlijk. Schrijven over humor is altijd hachelijk. Als je humor moet uitleggen, werkt het al niet meer. Ik denk dat ik het vooral aangenaam vind dat de personen vaak verliezers zijn: ze worden teleurgesteld, ze lopen vast, ze krijgen klappen. Maar ze gaan het leven onbekommerd tegemoet en lopen enthousiast met hun hoofd tegen de muur.
In zijn prozaïsche inleiding schrijft De Kort dat hij altijd optimist was, maar dat hij nu realist is. Vandaar ook het halfgevulde/halflege bierglas op de omslag. De Kort moet het overigens niet van zijn proza hebben. Niet alleen begint bijna elke zin op een nieuwe regel, wat niet prettig leest – ook de inhoud is niet bepaald puntig of schokkend of opmerkelijk. We hadden het stukje kunnen missen.
Het is hem vergeven, erna volgen immers heel veel leuke tekeningen, meestal in de vertrouwde stijl. In zijn losheid durft De Kort veel. Het regent op een tekening en De Kort arceert zigzaggend met blauw over de hele tekening. Het blijkt uitstekend te werken.
In sommige tekeningen werkt hij met een dunnere lijn die de indruk wekt van meer ingehoudenheid, maar ook hier is de lijn losjes, ondersteund door de inkleuring, die zich niet strikt houdt aan de lijnvoering en daardoor een impressionistische indruk maakt.
Het is goed dat de cartoons van De Kort weer beschikbaar zijn. De media waarin ze gepubliceerd zijn, zijn zo vluchtig dat het prettig is dat ze nu in een boek staan. Je zou zeggen dat werk dat refereert aan de actualiteit bij voorbaat een geringe houdbaarheidsduur heeft, maar dat blijkt in dit geval niet te kloppen. Humor is blijkbaar tegen de tijd bestand.
Hein de Kort – De wereld volgens Hein de Kort. Sherpa. 192 pagina’s. € 17,50.
