Strips

Klassieker ontpopt zich als heerlijke visuele happening

Sommige verhalen verliezen nooit aan kracht. Driejarigen kunnen honderd keer hetzelfde filmpje van Barbapapa zien en er nog steeds even enthousiast over zijn, volwassenen hebben feitelijk hetzelfde met de echte klassieke avonturenverhalen zoals bijvoorbeeld The Lost World van Arthur Conan Doyle. Onlangs verschenen de eerste twee delen van het drieluik De verloren wereld, een stripbewerking gebaseerd op het boek van Doyle. Het verhaal uit 1912 wordt gerekend tot de klassiekers uit de wereldliteratuur, of toch op z’n minst in het genre van de science fiction avonturenverhalen. Het verscheen in allerlei jeugdboekenreeksen en werd meermaals verfilmd: vijf keer tussen 1925 en nu. Lost World werd ook nog als een televisieserie bewerkt, er is een comicreeks, een board game en de BBC maakte er in de jaren veertig een hoorspel van. Met recht een evergreen.

Het verhaalgegeven mag kortom als bekend worden verondersteld. Toch snel: twee rivaliserende wetenschappers, de professoren Challenger en Summerlee, willen naar de Zuid-Amerikaanse Amazone om onderzoek te doen naar een plateau waar volgens Challenger dino’s leven. Zij nemen Lord Roxton mee, die het gebied goed kent en als gids dient. Ook journalist Ned Malone gaat mee. Hij is verwikkeld in een liefdesaffaire met een jongedame die hem afschilderd als weinig avontuurlijk: het is de reden dat hij zich laat overhalen en zich bij het drietal aansluit.

Na een barre tocht vinden ze het plateau en doen ze belangrijke ontdekkingen. Helaas wordt de hele reis gesaboteerd waarna de heren geen kant meer op kunnen. Het tweede deel van het drieluik van de tekenaars Faina en Salvatori, op scenario van Bec, stopt hier. Het afsluitende derde deel, dat eind van dit jaar verschijnt, zal alle antwoorden geven: komen de heren nog thuis? Worden zij geloofd? Wat gaat er met de dino’s gebeuren? En trouwt Ned Malone met zijn veeleisende meisje?

Wie de inhoud van het verhaal kent, ziet overeenkomsten met Jurrasic Park en de strip heeft er inderdaad van weg. Met name bij de ontdekking van het grote open veld met de grazende pterosauriërs hoor je de heroïsche filmmuziek als het ware aanzwellen. In het boek wordt het gemis van een bombastische soundtrack ruimschoots gecompenseerd door de heerlijke tekeningen van het Italiaanse duo Faina en Salvatori, die laten zien bedreven te zijn in het tekenen van prachtige panorama’s. Dit is meteen de reden dat het verhaal zo populair is onder stripmakers en -lezers. Op zoek naar het grote onbekende en het grootse van de expeditie: wie laat dat onberoerd?
Kijk alleen al naar het omslag van het eerste deel: het enorme oerwoud, waarin de ontdekkingsreizigers zo groot zijn als mieren, met op de achtergrond de prehistorische langnekken. Wie hier een prettig, jeugdig gevoel bij krijgt, vindt wat hij zoekt in deze albumreeks.

De tekeningen passen bij het verhaal, al zijn ze hier en daar wat plastisch, wat wordt versterkt door de inkleuringen: de personages hebben iets houterigs over zich. Daarbij staan de mannen nergens in een neutrale stand: ze zijn altijd alert, bang, boos, in de aanval of gekwetst. Het hoort bij het soort verhaal en bij de spanning van de onderneming, tegelijk maakt dat het lezen een tour de force.

Deze stripversie van The Lost World is uiteindelijk precies de strip die je verwacht; gewoon een spannend verhaal met uitgesproken helden, gekleed in stemmige avonturierskledij uit de beginjaren van de vorige eeuw, die allemaal een eigen agenda hebben. Samen met de mooie entourage van het oerbos en de prehistorische beesten zijn alle ingrediënten aanwezig voor een tof avontuur. Geen arthouse, geen graphic novel, maar een ware happening, zoals Doyle vast voor ogen had.

Fabrizio Faina, Mauro Salvatori & Christophe Bec – De verloren wereld (naar de roman van Arthur Conan Doyle). Daedalus. 56 pagina’s (deel 1) en 48 pagina’s (deel 2), hardcover. € 17,95.