Strips

In Hummingbird Heart neemt Travis Dandro de lezer steeds verder mee zijn eigen leven in

Het hart van een kolibrie schijnt zo’n 1200 keer per minuut te kloppen. Dat is nodig om hun vleugels zo snel als propellers te laten bewegen. Als bij-effect hiervan zou het vogeltje de wereld om zich heen in slow motion ervaren. Althans, dat is de theorie. Het blijkt een goede metafoor voor de tweede autobiografische graphic novel van de Amerikaanse stripmaker Travis Dandro (1974), die zich ook slepend en langzaam onwikkelt. Hij gebruikt er meer dan 350 pagina’s voor. Zijn Hummingbird Heart is chronologisch gezien een vervolg op zijn eerste graphic novel King Of King Court.

Bij kennismaking oogt de tekenstijl van Dandro schetsmatig en minimalistisch. Hij neemt uitgebreid de tijd om je zijn verhaal in te trekken. Hoofdpersoon Travis groeit begin jaren negentig op en zoekt als adolescent zijn weg in een moeilijke levensfase. Het verliezen van zijn waardeloze vader en grootvader – zoals beschreven in King Of King Court – is hem toch zwaar gevallen. Nu wordt hij geconfronteerd met een ernstig zieke oma, nota bene degene die hem praktisch heeft opgevoed en de enige voor wie hij daadwerkelijk gevoelens heeft. Hij verzorgt haar gedurende haar ziekbed en moet toezien hoe ze chemotherapie weigert en snel aftakelt. Dat gaat er lang niet altijd even liefdevol aan toe.

Intussen leeft hij zijn leven zo goed en zo kwaad als mogelijk. In alle rust neemt Dandro ons mee terug in de tijd en vertelt over het ouder worden van de jonge Travis en zijn vrienden: het stelen van dat ene Nirvana album, die uit de hand gelopen actie met Halloween, de ruzies met jeugdvrienden. Nostalgie ligt op de loer, maar blijft gelukkig steeds ver genoeg weg, vooral door de afstandelijke manier van tekenen. De lege ogen van hoofdpersoon Travis roepen bijvoorbeeld vergelijkingen op met hoe Joe Sacco zichzelf verbeeldt. Juist het verhullen van de oogopslag zorgt ervoor dat het makkelijker wordt jezelf in de schoenen van Travis te verplaatsen; je zou het als het ware zelf kunnen zijn. Zo valt het kwartje en wordt het de lezer gaandeweg duidelijk hoe knap alles is vormgegeven.

De keuze om alle tekeningen met een kroontjespen te maken lijkt aanvankelijk minimalistisch. Naarmate het boek vordert blijkt vooral wat een reuzeklus dit moet zijn geweest. Dan worden de pagina’s donkerder en heeft Dandro bij iedere avondscene duizenden minuscule kriebeltjes gezet. Eenmaal op het verhalende hoogtepunt schakelt Dandro over op houtskool en neemt de intensiteit toe. Een beproefd recept, dat hier zeer goed past en uitpakt.

Langzaam groeit Travis over zijn vrienden heen en is zijn uiteindelijke vertrek onvermijdelijk. Door het verhaal her en der te besprenkelen met flarden van Travis’ liefde en talent voor tekenen is de stap naar de kunstacademie een logisch gevolg. Het autobiografische vervolg laat zich raden en is eits om naar uit te zien. Dandro’s bespiegelingen op zijn eigen leven heeft nu in ieder geval al twee fraaie verhalen opgeleverd.

Travis Dandro – Hummingbird Heart, a memoir. Drawn & Quarterly. 368 pagina’s. $ 29.95