Strips

Onberispelijke Meimoorden werkt beter in albumvorm

Eric Heuvel is een bekende naam in de stripwereld. Niet alleen tekende hij de strip January Jones (waarvoor hij later ook zelf de scenario’s schreef), hij is ook bekend van geschiedenisstrips als De ontdekking, De zoektocht en Guaco, Leven in slavernij. Het zijn educatieve strips die ook in het onderwijs gebruikt worden.

Met De meimoorden duikt Heuvel opnieuw in het verleden. Dat is niet zo vreemd; hij heeft immers de opleiding tot geschiedenisdocent zo goed als afgerond. De meimoorden is niet nieuw: in 1984 verscheen het als roman, geschreven door Jacques Post, die het boek nu omgewerkt heeft tot een stripscenario.

Aan de vooravond van de inval door de Duitsers, op 10 mei 1940, worden enkele moorden gepleegd. Na de oorlog in 1948 doet een enquêtecommissie onderzoek naar deze zaken. Rechercheur Henk Maalbeck wordt ondervraagd en door zijn verhaal worden we meegenomen naar 1940. Complicerende factor is dat een van de ondervragers, Dechy, boter op zijn hoofd heeft en eigenlijk thuishoort in de beklaagdenbank in plaats van in de onderzoekscommissie. Maar is er iets tegen hem te bewijzen?

We starten in 1948, waar stukje bij beetje de loop der zaken in 1940 wordt ontknoopt. Dat zit best ingewikkeld in elkaar (spionage, corruptie, zelfverrijking), maar minder ingewikkeld dan ik gevreesd had. Het verhaal had ik namelijk al gelezen in een voorpublicatie in Stripglossy. Ook al waren de stukken die gepubliceerd werden vrij fors van omvang, aan het begin van een aflevering was ik altijd de draad kwijt en die kreeg ik ook niet altijd goed opgepakt. Een onderbreking van enkele maanden is toch lastig weg te werken.

Het verhaal heeft heel veel gesprekken, die alleen bedoeld zijn om uit te leggen hoe alles verlopen was. Dat haalde er in mijn herinnering de grote lijn uit. Nu ik het hele album tot mijn beschikking heb, blijkt dat erg mee te vallen. Eigenlijk leest het verhaal best goed door en het zit intelligent in elkaar. Er zijn genoeg scènes met actie, waardoor de vaart aardig in het verhaal wordt gehouden. De albumvorm werkt duidelijk beter dan de feuilletonvorm.

De tekenstijl van Eric Heuvel is onberispelijk. Hij heeft een heel strakke stijl: heldere lijnen die overal even dik zijn. En hij lijkt alles te kunnen tekenen. Zijn decors zijn minutieus en wie het oude Rotterdam nauwkeuriger wil bekijken, kan zijn hart ophalen. Ook auto’s en vliegtuigen zijn nauwgezet getekend, waardoor als vanzelf een tijdsbeeld wordt opgeroepen.
Ook bewegingen en gezichtshuitdrukking gaan Heuvel goed af. De personages komen daardoor vrij dichtbij je te staan. Zo is prostituée Leentje getekend als een onschuldig meisje, waardoor je je afvraagt wat zij in vredesnaam in de prostitutie te zoeken had.

De meimoorden zit degelijk in elkaar, heeft vaart en geeft een mooi beeld van een cruciale tijd. Het Rotterdam van mei 1940 is een beslissend hoofdstuk in onze geschiedenis. Door de tekeningen wordt die tijd moeiteloos opgeroepen. Eigenlijk is met deze strip tegelijk een scenario voor een film voltooid. Het zou me niet verbazen als dat er ook nog van komt.

Jacques Post & Eric Heuvel – De meimoorden. Personalia. 80 pagina’s. € 11,99 (softcover), € 19,99 (hardcover)