Abe Morgenstern is ongeneeslijk ziek en moet op zoek naar een opvolger voor het familiebedrijf, maar wie van zijn drie kinderen is capabel genoeg? Een soortgelijke vraag is al voldoende voor een interessant verhaal, zie bijvoorbeeld het succes van Succession op HBO Max, maar in het geval van The Infernals is de vraag nog boeiender; Abe is namelijk de antichrist en de missie van het familiebedrijf is het tot stand brengen van de Apocalyps.
De kinderen van Abe hebben allemaal zo hun eigen problemen en krachten. Oudste zoon Nero is een narcist, die mensen van gedachten kan laten veranderen, middelste zoon Jackal twijfelt aan alles en kan van gedaante veranderen en puberdochter Baphomet worstelt met het leven op zich, maar is wel erg goed met vuur.
Om erachter te komen wie van de drie het bedrijf het beste kan leiden, geeft Abe zijn drie kinderen een opdracht mee die natuurlijk ontaardt in grote chaos.
The Infernals doet in veel opzichten denken aan American Gods, The Sandman en andere verhalen van Neil Gaiman waarin hij goden een rol laat spelen in onze hedendaagse maatschappij. Ook The Infernals is een zeer volwassen verhaal waarin bijvoorbeeld de opkomst van en polarisatie door social mediakanalen gekoppeld wordt aan de eeuwenoude strijd tussen de gezanten van de duivel en die van god.
Schrijvers Ryan Parrott (Rogue Sun, Power Rangers) en Noah Gardner maken goed gebruik van demonen als Samael en Azrael als handlangers van de duivel waarbij de Britse tekenaar/schilder John Pearson (The Department of Truth) alles uit de kast trekt om los te gaan in deze wereld waarin de dienaar van Satan ook echt als geit met menselijke trekken de antichrist dient en de menselijke Morgensterns vooral in reflecterende oppervlakten toch een ander uiterlijk lijken te hebben.
Pearson kreeg veel vrij spel in het visueel maken van het script. En van die vrijheid maakt hij pagina na pagina gebruik. Soms gebruikt hij een zeer strakke en repetitieve layout van zes panelen per pagina om daarna compleet zonder panelen te werken en de lezer via de plaatsing van de tekstkaders door de pagina te loodsen.
Dat dit werkt komt doordat Pearson tijdens het werken aan de comic nauw contact had met Hassan Otsmane-Elhoaon, die voor zijn werk aan The Infernals eigenlijke wel op zijn minst een Eisner-nominatie verdient. Als letteraar drukt hij een eigen stempel op de serie: niet alleen via het continu anders vormgeven van tekstballonen, maar ook door de typografie af te stemmen op welk personage aan het woord is en welke emotie overgebracht moet worden. Dit had kunnen ontaarden in een slecht leesbaar boek, maar het versterkt juist het schilderachtige artwork van Pearson.
The Infernals trade paperback bevat de vijf losse floppies waarin het verhaal vanuit verschillende perspectieven wordt verteld. Dit zorgt ervoor dat de motieven van de verschillende hoofdpersonen, maar ook de wijze waarop zij naar de bedrijfsopvolging kijken, voor de lezer goed duidelijk zijn. Het sterke script, gecombineerd met de zeer fraaie visuele tekenstijl en doordachte tekstballonen, maakt van The Infernals een serie om in de gaten te houden.
Ryan Parrott, Noah Gardner & John Pearson – The Infernals: Family Business. Image. 160 blz. $17.99
