Dit is nog eens een voorplat. Het Vlaamse duo Nix (Kinky en Cosy) en Benus trakteert de lezer op een klinkklare omslagillustratie: een gutsende engerd in trainingspak met een berenmuts op zijn hoofd, een sporttas vol geldbundels in zijn handen. Van rechts een gele hand met een pistool, met daarboven in de kleuren van de Russische vlag de letters Deathfix. We hoeven hier niet naar de nuance te zoeken, dit zijn louche zaken.
En dat klopt. Vanuit Vlaanderen, waar de matchfixing welig tiert, komt dit hilarische maar evengoed spannende misdaadverhaal over gefikste voetbalwedstrijden, Chinese gokbazen en Russische handjeklap in de hogere regionen. De man met de zweetdruppels is Gus Kok, een voormalige doelman van het Nederlands elftal die na zijn actieve loopbaan op het veld trainer is geworden van de fictieve Russische topclub SC Moskou. In die hoedanigheid zien we hem meebewegen met clubeigenaars, goksyndikaten en stereotiepe Chinese criminelen. De arme Gus zit klem tussen fair play en miljoenendeals, al heeft hij het nergens voor het zeggen.
Er worden nogal wat clichés opgedist, maar geestig is het wel: de klassieker ‘zo gaat het nu eenmaal in Rusland’ is nooit ver weg. Gus wordt als typische Nederlander weggezet, met hun debateercultuurtje en democratie. Luisteren zal hij.
Maar dat gaat mis als de belangen ineens van twee kanten komen: SC Moskou moet zowel met 4-0 winnen van Grozny als met 4-0 verliezen. De tassen met geld vliegen over en weer, maar die maken de klus er niet eenvoudiger op. Het gaat bijna mis, daarna gaat het echt mis, dan gruwelijk mis en uiteindelijk geeft Gus het op. Of toch niet?
Het album telt 152 pagina’s maar het leest alsof het er 48 zijn. Dat komt wellicht doordat het verhaal eerst iets anders was voordat het in albumvorm verscheen: Deathfix is voorgepubliceerd als een webtoon, als online variant van de cartoon (wat overigens nergens op slaat). Die noviteit schijnt het in vooral Azië helemaal te zijn. Daar worden strips geschikt gemaakt voor de mobiele telefoon en in brokken opgediend. Zo verscheen Deathfix de afgelopen maanden op de website van het Franse stripblad Spirou in twaalf afleveringen, met een epiloog.
Voor wie goed kijkt, zit het verhaal vol geestige verwijzingen en inside grappen. Als SC Moskou tegen Grozny moet voetballen zien we de Tsjetsjeense warlord Kadirov in korte broek over het veld sprinten. Minder subtiel is het Nederlandse vriendje van Gus: dat is een getrouwe kopie van de energieke stripmaker Typex, auteur van de Warholbiografie en kersvers laureaat van de Stripschapprijs. Diens voorliefde voor feestjes, dansen en onstuimige ideeën komen vrijwel exact overeen met het figuurtje dat het Gus Kok in het verhaal nog eens extra moeilijk maakt. Dat hij in het verhaal Gert-Jan heet is een plagerijtje van insider-proporties.
Deathfix heeft genoeg humor en intrige om het in een ruk uit te lezen, van papier. Toch is het gegeven van de chantage en matchfixing genoegzaam bekend, al verwacht niemand werkelijk nieuwe inzichten over de voetballerij met dit album. De sporttassen met cash zullen er nog steeds zijn, schimmige deals aan de orde van de dag. Alleen Gus Kok, daar zullen we niet meer van horen. Althans, niet in de komende zeshonderd jaar.
Deathfix – Nix & Benus. Dupuis. 152 pagina’s. € 20,50.
